Izrael
-
Kiedy według Biblii będzie koniec Świata?
Pismo Święte i koniec Świata - czy znamy datę?
Świat nie jest miejscem idealnym. Patrząc na to, co dzieje się wokół, trudno o optymizm. Ludzie wciąż walczą o ziemię, pieniądze i wpływy. Konflikty nie ustają, a niewinnych ofiar ciągle przybywa. Historia pokazuje, że mimo postępu, ludzkie serca niewiele się zmieniają.
Biblia mówi jasno, że koniec Świata nadejdzie. Ale czy można go przewidzieć? Jezus odpowiedział na to pytanie w prosty sposób: "A o tym dniu i godzinie nikt nie wie; ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko sam Ojciec." (Mateusza 24,36). Nie da się ustalić daty, ale Biblia opisuje znaki, które będą zapowiadać koniec.
-
Wyjście Izraelitów z Egiptu - kto prowadził Hebrajczyków po pustyni
Kto prowadził Żydów do Ziemi Obiecanej
Dla wielu ludzi Bóg Nowego i Starego Testamentu jest całkiem inny, pogląd taki przypomina nieco obraz złego i dobrego gliny. Są też tacy co odrzucają Stary Testament uznając, że niemożliwe jest by Pan kazał zabijać całe narody bo Jezus uczył czego innego. Skreślając Stary Testament automatycznie odrzuca też się Nowy bo jak można lekceważyć ten pierwszy gdy drugi stale się do niego odwołuje. To tak jakby wyrzucić karoserię samochodową mówiąc, że nie jest ona potrzebna bo bez niej samochód może jeździć. Pojazd ten będzie niepełnowartościowy i tak samo Biblia pozbawiona Starego Testamentu jest niepełna zaś nieuznawanie Boga Starego Testamentu jest równoznaczne z odrzuceniem Jezusa.
Biblia mówi wprost, że kto widział Jezusa widział Boga Ojca, bo Syn jest taki jak Ojciec, nie można więc dzielić Boga na złego i dobrego. O miłości bożej w Starym Testamencie można przeczytać w artykule Miłość Boga w Starym Testamencie o sprawiedliwości zaś w Sprawiedliwość boża na podstawie Psalmu 69
-
Dlaczego Mojżesz i Aaron nie weszli do Ziemi Obiecanej?
Aaron i Mojżesz - Ziemia Obiecana nie była im dana
Pierwsze wylanie wody ze skały: Druga Księga Mojżeszowa 17.1-7 "I wyruszył cały zbór synów izraelskich na rozkaz Pana z pustyni Syn i szli od postoju do postoju. I rozłożyli się obozem w Refidim, gdzie lud nie miał wody do picia. I spierał się lud z Mojżeszem, mówiąc: Dajcie nam wody do picia! Mojżesz im odpowiedział: Dlaczego spieracie się ze mną? Dlaczego kusicie Pana? Ale lud miał tam pragnienie i szemrał przeciw Mojżeszowi, mówiąc: Czy dlatego wyprowadziłeś nas z Egiptu, aby przyprawić nas i dzieci nasze, i dobytek nasz o śmierć z pragnienia? I wołał Mojżesz do Pana, mówiąc: Co mam począć z tym ludem? Niewiele brakuje, a ukamienują mnie. I rzekł Pan do Mojżesza: Przejdź się przed ludem i weź z sobą kilku ze starszych Izraela. Weź także do ręki laskę swoją, którą uderzyłeś Nil, i idź! Oto Ja stanę przed tobą na skale, tam, na Horebie, a ty uderzysz w skałę i wytryśnie z niej woda, i lud będzie pił. Mojżesz uczynił tak na oczach starszych Izraela. I nazwał to miejsce Massa i Meriba, ponieważ synowie izraelscy spierali się tam i kusili Pana, mówiąc: Czy jest Pan pośród nas, czy nie?"
-
Rzucanie losów w Biblii o to kto ma zamieszkać w Jerozolimie
Dlaczego Izraelici rzucali losy by zdecydować kto ma zamieszkać w Jerozolimie
W Księdze Nehemiasza 11.1-2 przeczytać możemy: "Przywódcy ludu zamieszkali w Jerozolimie, a reszta ludu rzucała losy celem wyznaczenia jednego z dziesięciu, żeby on osiedlił się w świętym mieście Jeruzalem, a owych dziewięciu - w innych miastach. A lud błogosławił wszystkich mężów, którzy dobrowolnie postanowili zamieszkać w Jerozolimie."
Księga Nehemiasza opowiada o tym jak przebiegała odbudowa Jerozolimy po powrocie kolejnej grupy Izraelitów z niewoli babilońskiej, która powróciła do kraju dzięki decyzji króla perskiego Artakserksesa I. W Księdze Ezdrasza która poprzedza Księgę Nehemiasza przeczytać, możemy że Żydzi którzy kilkanaście lat wcześniej po wydaniu dekretu przez Cyrusa I przybyli do Jerozolimy mieli ogromne kłopoty z odbudową świątyni.
-
Wyjście Izraelitów z Egiptu - ilu z nich udało się do Ziemi Obiecanej?
Wyjście z Egiptu - ile osób brało w tym udział?
Pismo Święte podaje, że z Egiptu wyszło około 600.000 (Druga Księga Mojżeszowa 12.37 "Synowie izraelscy wyruszyli z Ramses do Sukkot w liczbie około sześciuset tysięcy mężów pieszych oprócz dzieci.") mężczyzn plus dzieci i kobiety a wraz z nimi obcy lud i bydło. Przypuszcza się, że całkowita liczba przekraczała 2-3 mln osób. Wielu ludzi wątpi w taką ilość i tak jak ewolucjoniści twierdzą że wszechświat powstał od wielkiego wybuchu, człowiek od małpy, tak niektórzy i to ze szczerymi intencjami na siłę szukają argumentów które by podważały tekst z Pisma Świętego a tym samym niszczą wiarygodność Biblii choć nie to jest ich zamiarem.
Pierwsza i główna teoria przecząca liczbie 600.000 jest taka, że słowo użyte jako tysiąc można przetłumaczyć jako klan, ród, oddział wojskowy itp. co diametralnie zmniejszy nam liczbę całkowitą. W tym przypadku z Egiptu wyszłoby 600 rodów, klanów.
-
Dowody na podbój Kanaanu przez Izraelitów
Tabliczki władców Kanaanu do faraona - Izraelici podbijają Kanaan - wykład
Zapraszam do obejrzenia ciekawego fragmentu wykładu w którym zobaczymy listy/tabliczki władców Kanaanu którzy desperacko błagają faraona o pomoc militarną przed Izraelitami, którzy po 40 latach wędrówki po pustyni weszli do ziemi obiecanej. Tabliczki te dowodzą temu, że Pismo Święte Starego Testamentu jest rzetelną relacją wydarzeń historycznych.
Tajemnice Starożytnego Egiptu to cykl wykładów o Egipcie w których przez ok. 40 minut poznajemy historię Egiptu a następne 20-30 minut przeznaczone jest na Pismo Święte.
Wykład o listach zaczyna się od 39 minuty.
-
Bóg a zło - dlaczego Pan postanawia wyrządzić zło - interpretacja
Księga Zachariasza, rozdział 8.14-15
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienieJak postanowiłem wyrządzać wam zło, gdy wasi ojcowie pobudzali mnie do gniewu - mówi Pan Zastępów - i nie żałowałem tego
Dla lepszego zrozumienia przytoczmy dwa przekłady.
Księga Zachariasza 8.14-15:
Biblia Warszawska: "Gdyż tak mówi Pan Zastępów: Jak postanowiłem wyrządzać wam zło, gdy wasi ojcowie pobudzali mnie do gniewu - mówi Pan Zastępów - i nie żałowałem tego, (15) tak znowu postanowiłem w tych dniach czynić dobrze Jeruzalemowi i domowi Judy. Nie bójcie się!"
-
Księga Joela, rozdział 2.12-17, Boże wezwanie do nawrócenia
Księga Joela, rozdział 2.12-17
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienie(12) Wszakże jeszcze teraz mówi Pan: Nawróćcie się do mnie całym swym sercem, w poście, płaczu i narzekaniu!
Prorok Joel pisał w czasach gdy w kraju szerzyło się zło, mieszkańcy zamiast miłości okazywali nienawiść. Bóg w odpowiedzi na powszechne zepsucie posyłał proroków by poprzez nich wpłynąć na serca ludzkie. Niestety na niewiele się to zdało bo jak wiemy Izrael i tak został zniszczony.
W wersecie 12 czytamy jak Bóg pragnie naszej miłości, woła do nas byśmy nawrócili się do Niego całym swoim sercem a nie tylko powierzchownie. Pomocny przy tym będzie post który oczyszcza umysł. Gdy człowiek się opamięta i zobaczy jak daleko był od Boga żałuje straconego czasu co wiąże się z płaczem i narzekaniem na samego siebie.
-
Księga Ozeasza, rozdział 11, Miłość Boża do ludzi
Księga Ozeasza rozdział 11
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienie(1) Gdy Izrael był młody, pokochałem go i z Egiptu powołałem mojego syna.
Tekst ten, jak wiele tekstów prorockich ma dwa główne znaczenia.
Pierwsze: Bóg wspomina naród żydowski będący niewolnikiem w ziemi egipskiej. W Księdze Mojżeszowej możemy przeczytać jak Pan wyprowadza ich z Egiptu i prowadzi do ziemi obiecanej.
Drugie: Bóg zapowiada, że gdy Jezus będzie jeszcze młody wezwie go z Egiptu, mówi o tym Ewangelia Mateusza 2.15 "I przebywał tam aż do śmierci Heroda, aby się spełniło, co powiedział Pan przez proroka, mówiącego: Z Egiptu wezwałem syna mego.". Z historii wiemy, że Józef wraz z Marią i Jezusem uciekli z Izraela i udali się do Egiptu, by po śmierci Heroda do niego powrócić.
-
Księga Ozeasza, rozdział 4, Powszechne zepsucie ludności
Księga Ozeasza, rozdział 4
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienie(1) Słuchajcie słowa Pana, synowie Izraela, bo Pan ma powód do skargi na mieszkańców kraju: Nie ma w kraju ani wierności, ani miłości, ani poznania Boga. (2) Jest natomiast krzywoprzysięstwo, kłamstwo, zabójstwo, kradzież, cudzołóstwo, rabunek, morderstwa idą za morderstwami.
Bóg ukazuje zepsucie narodu żyjącego na ziemiach izraelskich, dotyczy to zarówno Izraela (północ) jak i Judea (południe). Kraj bez miłości w sercach mieszkańców skazany jest na zagładę. Czy sytuacja w starym Izraelu nie jest podobna do tej jaką mamy obecnie?
(3) Dlatego kraj okrywa się żałobą i mdleją wszyscy jego mieszkańcy wraz ze zwierzętami polnymi i ptactwem niebieskim, nawet i ryby morskie giną.
-
Księga Ozeasza, rozdział 3, Miłość Boga do ludzi
Księga Ozeasza, rozdział 3
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienie(1) Pan rzekł do mnie: Pokochaj jeszcze raz kobietę, która innego kocha, łamiąc wiarę małżeńską. Tak miłuje Pan synów Izraela, choć się do bogów obcych zwracają i lubią placki z rodzynkami. (2) Nabyłem ją za piętnaście syklów srebrnych, za chomer i letek jęczmienia. (3) I rzekłem do niej: Przez wiele dnia będziesz u mnie, nie będziesz uprawiała nierządu, ani należała do innego mężczyzny, a ja się również nie zbliżę do ciebie. (4) Wiele dni bowiem synowie Izraela będą bez króla i bez zwierzchnika, bez ofiary i bez steli, bez efodu i posążków. (5) Lecz potem się nawrócą synowie Izraela i będą szukać Pana Boga swego i króla swego, Dawida; z drżeniem pospieszą do Pana, do Jego dóbr u kresu dni.
-
Księga Ezechiela, rozdział 23.1-11, Przyczyny upadku Samarii
Księga Ezechiela, rozdział 23.1-11
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienieKsięga Ezechiela 23.1-11 "I doszło mnie słowo Pana tej treści: Synu człowieczy! Były dwie kobiety, córki jednej matki. Uprawiały w Egipcie w swojej młodości nierząd. Tam ściskano ich piersi i tam obmacywano ich dziewicze łono. A ich imiona to: starszej Ohola, a jej siostry Oholiba. Należały do mnie, rodziły synów i córki. Ich imiona to: Ohola, czyli Samaria, a Oholiba to Jeruzalem. Ohola cudzołożyła, choć jeszcze była pod moją władzą mężowską, i zapałała namiętnością do swoich kochanków Asyryjczyków, którzy do niej przychodzili, odziani w fioletową purpurę, namiestnicy i dostojnicy; wszyscy oni to urodziwi młodzieńcy, rycerze dosiadający rumaków. I oddawała im się w swoim cudzołóstwie - a wszyscy oni to kwiat młodzieży asyryjskiej - i ze wszystkimi, do których zapałała namiętnością, kalała się wszelkim ich bałwochwalstwem.
-
Dałem im również przykazania, które nie były dobre - interpretacja
Dlatego dopuściłem u nich prawa, które nie były dobre i nakazy, według których nie mogli żyć
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienie
Księga Ezechiela 20.23-26Co oznaczają powyższe słowa? Sprawdźmy jak słowa te wyglądają w poszczególnych przekładach Pisma Świętego, uwzględniając w pierwszym przykładzie wersety przed i za wersetem omawianym.
Księga Ezechiela 20.23-26
Biblia Warszawska: "Również przysiągłem im na pustyni, że rozrzucę ich między narodami i rozproszę ich po krajach za to, że nie wykonywali moich praw i wzgardzili moimi przykazaniami, i zbezcześcili moje sabaty, a ich oczy zwrócone były ku bałwanom ich ojców.Dałem im również przykazania, które nie były dobre, oraz prawa, dzięki którym nie mogli życia zachować, i dopuściłem, że kalali się przez swoje ofiary, przeprowadzając przez ogień wszystkich pierworodnych, aby ich napełnić zgrozą, aby poznali, że Ja jestem Pan."
-
Księga Jeremiasza, rozdział 2.36-37, Izrael i Egipt
Księga Jeremiasza, rozdział 2.36-37
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienieKsięga Jeremiasza 2.36-37 "Jakże lekko ci przychodzi zmieniać swoją drogę! Także Egipt cię zawiedzie, jak zawiodła cię Asyria, i wyjdziesz również stamtąd z rękami nad głową, gdyż Pan odrzucił tych, którym zaufałaś, i nie będziesz miała z nimi szczęścia."
Księga Jeremiasza jest wielką księgą proroctw a w niej m.in. znajdują się proroctwa na temat upadku Izraela, Egiptu czy Babilonu. Powyższy tekst może i nie do końca jest proroctwem z pełnego zdarzenia ale z pewnością słowa te wypełniły w 100 procentach.
Wyjaśnienie dla tych co nie czytali Pisma Świętego:
-
Księga Izajasza, rozdział 29, Upadek Izraela i wybawienie
Księga Izajasza, rozdział 29
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienie(1) Biada Arielowi, Arielowi, ("Ognisku Bożemu") miastu, w którym obozował Dawid! Dodajcie rok do roku, niech święta dopełnią swojej kolejności! (2) Wtedy Ja ześlę ucisk na Ariela, i będzie biadanie i narzekanie, i będziesz mi jak Ariel (Ognisko Boże). (3) I będę cię oblegał dokoła, obstawię cię strażami i wzniosę przeciwko tobie bastiony.
Miastem, w którym obozował Dawid była Jerozolima. Akcja dzieje się wiele lat po śmierci króla. W tym czasie Żydzi obchodzili święta tylko ceremonialnie, duchowo byli gdzie indziej, co tylko potęgowało ich upadek. Izrael zostanie zaatakowany przez Asyrię. Z powodu ich grzesznego życia Bóg pozwoli im to czego sami chcieli, czyli polegać na sobie i sojuszu z Egiptem.