upadek kościoła
-
Czy można wierzyć w Boga i nie chodzić do kościoła?
Wiara w Boga bez chodzenia do kościoła
Czy można wierzyć w Boga i nie chodzić do kościoła? Odpowiedź wydaje się prosta: tak, bo Bóg mieszka w sercu, a nie w murach. Sprawa wydaje się więc załatwiona i można by zamknąć temat. Wypada jednak co nieco dodać, by nie popaść w skrajność. Dlaczego? Bo to zależy jak do tego podchodzimy.
Jezus mówił, że Bóg nie potrzebuje świątyń zbudowanych ludzką ręką, ale z drugiej strony kościół to nie tylko budynek z ławkami. "Bóg, który stworzył świat i wszystko na nim, On, który jest Panem nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach zbudowanych ręką ludzką" (Dzieje Apostolskie 17,24). W Biblii czytamy, że kościół to ludzie, wspólnota wierzących. "Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich." (Ewangelia Mateusza 18,20). Są to ci, którzy mogą się spotykać gdziekolwiek, np. w domach czy parkach, nie tylko w budynkach kościelnych.
-
Czy przejście z katolicyzmu na protestantyzm to grzech?
Czy można w ogóle mówić o grzechu gdy porzuca się katolicyzm?
Zastanawiasz się, czy przejście z katolickiego kościoła na protestancki to coś, co powinno budzić Twoje wyrzuty sumienia? Nim dotrzesz do końca tekstu od razu Tobie odpowiemy. To nie jest grzech! W tym zakresie nie masz się czym martwić. Możesz zapytać: jak można mówić, że to grzech, skoro opuszczasz wiarę? Zadaj sobie wówczas kolejne pytanie. Czy wiara oparta w bardzo dużym stopniu na tradycji, a nie na tym, co rzeczywiście mówi Pismo Święte jest prawidłowa?
Warto sobie przypomnieć, że wiele praktyk katolickich, nie ma poparcia w Biblii. Co więcej, historia kościoła rzymskokatolickiego pełna jest okrucieństw. Były nimi np. inkwizycje, morderstwa prześladowania, a te jak wiemy nie mają nic wspólnego z naukami Jezusa.
-
Apokalipsa, rozdział 3.1-6, List do zboru w Sardes
Apokalipsa, rozdział 3.1-6
List do zboru w Sardes
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienieMiasto Sardes ulokowane było około 80km na północy wschód od Smyrny. Wzniesione zostało na rozpadającej się skale wznoszącej się na wysokości około 450m. Dzięki takiej lokalizacji sądzono, że ten gród jest nie do zdobycia. Po raz pierwszy wzmianka o tym mieście pochodzi z VII wieku p.n.e. Miasto to było stolicą królewskiej Lidii. Potęga tego miasta upadła po ataku Persów gdy królem był Cyrus. Za czasów panowania imperium Rzymskiego Sardes nie pełniło już żadnej znaczącej roli. Czasy jego świetności odeszły w zapomnienie. Sardes dawniej miasto tętniące życiem stało się całkowicie wymarłe.
Sardes oznacza ten, który pozostaje albo ucieczka ostatków. Niektórzy sugerują jednak, że oznacza ono Pieśń radości. Zbór ten reprezentuje czasy Kościoła po ciężkim okresie prześladowań i wielkiego odstępstwa od prawd, które głosili apostołowie. W tym okresie do kościoła wkradło się wiele herezji i niebiblijnych nauk. W nazwie Sardes możemy dosłuchać się potężnego wezwania do przebudzenia ze śmiertelnej drzemki.
-
Apokalipsa, rozdział 2.18-29, List do zboru w Tiatyrze
Apokalipsa, rozdział 2.18-29
List do zboru w Tiatyrze
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarzTiatyra była starym miastem leżącym nad rzeką Lukus, dopływem rzeki Hermus w północnej części Lidii, tak blisko granicy z Mizją, że starożytni bardzo często popełniali błąd nazywając je miastem Mizji.
Tiatyra została wciągnięta w wir wojen. Antioch Wielki rozlokował swoje wojska w tym mieście w 190r. p.n.e. oczekując na bitwę z armią rzymską. Stało się tak, że walka między nim a Scypionem rozegrała się około 70km od Tiatyry i samo miasto nie ucierpiało w skutek wojny.
Starożytna Tiatyra posiadała świątynię ku czci bóstwa zwanego Stambate, która zajmowała się przepowiadaniem przyszłości. Część badaczy Biblii sugeruje, że tekst Jana z Objawienia 2.20 odnosi się do takiej prorokini: "niewieście Izebel, która się podaje za prorokinię, i naucza, i zwodzi moje sługi."
-
1 List do Koryntian, rozdział 6.1-20, Procesy chrześcijan
Pierwszy List do Koryntian, rozdział 6.1-20
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienieProcesy między chrześcijanami
(1) Czy śmie ktoś z was, mając sprawę z drugim, procesować się przed niesprawiedliwymi, zamiast przed świętymi? (2) Czy nie wiecie, że święci świat sądzić będą? A jeśli wy świat sądzić będziecie, to czyż jesteście niegodni osądzać sprawy pomniejsze? (3) Czy nie wiecie, że aniołów sądzić będziemy? Cóż dopiero zwykłe sprawy życiowe? (4) Jeśli macie do osądzenia zwykłe sprawy życiowe, to czemu powołujecie na sędziów tych, którzy w zborze się nie liczą? (5) Mówię to, aby was zawstydzić. Czyż nie ma między wami ani jednego mądrego, który może być rozjemcą między braćmi swymi? (6) Tymczasem procesuje się brat z bratem i to przed niewiernymi! (7) W ogóle, już to przynosi wam ujmę, że się z sobą procesujecie. Czemu raczej krzywdy nie cierpicie? Czemu raczej szkody nie ponosicie? (8) Tymczasem wy sami krzywdzicie i szkodę wyrządzacie, i to braciom.
-
1 List do Koryntian, rozdział 5.1-13, O wzroście niemoralności
Pierwszy List do Koryntian, rozdział 5.1-13
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienie(1) Słyszy się powszechnie o wszeteczeństwie między wami i to takim wszeteczeństwie, jakiego nie ma nawet między poganami, mianowicie, że ktoś żyje z żoną ojca swego.
Zepsucie moralne tego człowieka musiało być dość dobrze znane a mimo to nie został on wyrzucony ze zboru co jak dalej czytamy powinno być niezwłocznie uczynione. Współżycie z żoną ojca nie dotyczy własnej matki ale jego nowej żony, która automatycznie stała się macochą cudzołożnika. Kobieta nie wierzyła w Boga bo Paweł nic więcej o niej nie pisze, a skupia się na mężczyźnie.
(2) A wyście wzbili się w pychę, zamiast się raczej zasmucić i wykluczyć spośród siebie tego, kto takiego uczynku się dopuścił.
-
1 List do Koryntian, rozdział 4.1-21, Odpowiedzialność
Pierwszy List do Koryntian, rozdział 4.1-21
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienie(1) Tak niechaj każdy myśli o nas jako o sługach Chrystusowych i o szafarzach tajemnic Bożych. (2) A od szafarzy tego się właśnie wymaga, żeby każdy okazał się wierny. (3) Lecz co się mnie tyczy, nie ma najmniejszego znaczenia, czy wy mnie sądzić będziecie, czy jakiś inny sąd ludzki, bo nawet ja sam siebie nie sądzę. (4) Albowiem do niczego się nie poczuwam, lecz to mnie jeszcze nie usprawiedliwia, bo tym, który mię sądzi, jest Pan. (5) Przeto nie sądźcie przed czasem, dopóki nie przyjdzie Pan, który ujawni to, co ukryte w ciemności, i objawi zamysły serc; a wtedy każdy otrzyma pochwałę od Boga.
Szafarz to osoba której zaufano do tego stopnia że powierzono jej odpowiedzialne obowiązki. W zborze Koryntian znajdowali się ludzie podważający wierność apostoła wprowadzając jednocześnie własne nauki i wywyższając swoją osobę. Paweł przestrzega nas byśmy nie oceniali wiary innych ludzi względem Boga bo sami do końca nie wiemy jak głęboka jest nasza wiara, bo tą zna tylko Pan.
-
Księga Ozeasza, rozdział 3, Miłość Boga do ludzi
Księga Ozeasza, rozdział 3
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienie(1) Pan rzekł do mnie: Pokochaj jeszcze raz kobietę, która innego kocha, łamiąc wiarę małżeńską. Tak miłuje Pan synów Izraela, choć się do bogów obcych zwracają i lubią placki z rodzynkami. (2) Nabyłem ją za piętnaście syklów srebrnych, za chomer i letek jęczmienia. (3) I rzekłem do niej: Przez wiele dnia będziesz u mnie, nie będziesz uprawiała nierządu, ani należała do innego mężczyzny, a ja się również nie zbliżę do ciebie. (4) Wiele dni bowiem synowie Izraela będą bez króla i bez zwierzchnika, bez ofiary i bez steli, bez efodu i posążków. (5) Lecz potem się nawrócą synowie Izraela i będą szukać Pana Boga swego i króla swego, Dawida; z drżeniem pospieszą do Pana, do Jego dóbr u kresu dni.
-
Prawdziwe drugie przykazanie Boże - Biblia
Drugie przykazanie dekalogu
Drugie przykazanie (przez wielu nazywane jedenastym przykazaniem), znajdziesz w Drugiej Księdze Mojżeszowej 20.4-6 oraz Piątej Księdze Mojżeszowej 5.8-10 a brzmi ono:
Biblia Tysiąclecia
Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań.