Psalm 7 - interpretacja i tekst - Modlitwa oczernionego

Błogosławiony ten, który czyta, i ci, którzy słuchają słów proroctwa i zachowują to, co w nim jest napisane; czas bowiem jest bliski. - wyjaśnienie słów w artykule: Apokalipsa, rozdział 1.1-8, Zapowiedź przyjścia Jezusa Chrystusa

Szczegóły: Autor: Sebastian; Kategoria: Księga Psalmów

Psalm 7 - Modlitwa oczernionego
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarz

Dla lepszego przykładu zostały użyte dwa przekłady. Pierwsze wersety pochodzą z przekładu Biblii Warszawskiej, drugie z przekładu Biblii Tysiąclecia.

(1) Pieśń Dawida, którą zaśpiewał Panu z powodu Kusza z Beniamina.
(1) Skarga Dawida, którą wyśpiewał do Pan z powodu Kusza Beniamity.

Psalm Dawida to psalm którego autorstwo przypisuje się królowi Dawidowi. Kusz był prawdopodobnie wojskowym Saula, króla izraelskiego który chciał zabić Dawida gdy ten jeszcze nie objął tronu. W okresie tym Dawid szukał schronienia poza granicami kraju, przebywając długi czas u zaciekłych wrogów Izraela czyli Filistynów.

Warto wspomnieć, że Dawid mógł zabić Saula ale tego nie uczynił, za każdym razem usprawiedliwiając to tym, że Saul był pomazańcem bożym choć ten zabił wcześniej kapłanów bożych.

(2) Panie, Boże mój, u ciebie szukam schronienia, Wybaw mnie od wszystkich prześladowców moich i ocal mnie,
(2) Panie, Boże mój, do Ciebie się uciekam; wybaw mnie i uwolnij od wszystkich prześladowców,

Dawid już na wstępie psalmu u Boga szuka ochrony i wybawienia od prześladowców. Uznaje Pana który jest w niebie za tego który może mu pomóc.

(3) By któryś jak lew nie rozdarł mnie... Rozdziera, a nie ma wybawcy...
(3) by kto - jak lew - mnie nie porwał i nie rozszarpał, gdy zabraknie wybawcy.

Przeciwnicy Dawida byli tak zajadli, że gdyby go dorwali z pewnością by go zabili do czego posłużył obraz lwa rozszarpującego upolowaną zwierzynę. Opis ten ma uwydatnić nam, że prześladowcy ci nie okazaliby żadnej litości Dawidowi.

Niewinność Dawida

(4) Panie, Boże mój! Jeśli to uczyniłem, Jeśli jest bezprawie na dłoniach moich, (5) Jeśli odpłacałem złem temu, który żyje ze mną w pokoju, I ograbiłem tego, który mnie gnębił bez powodu, (6) Niech mnie ściga i pochwyci nieprzyjaciel I wdepcze w ziemię życie moje, A cześć moją w proch obali! Sela.
(4) Boże mój, Panie, jeżeli ja to popełniłem, jeśli nieprawość plami moje ręce, (5) jeśli wyrządziłem zło swemu dobroczyńcy i swego wroga złupiłem doszczętnie, (6) to niech nieprzyjaciel ściga mnie i schwyci, i wdepcze w ziemię me życie, a godność moją niechaj w proch obali.

Dawid w swym życiu zabił niejedną osobę w tym kobiety o czym możemy przeczytać chociażby w Pierwszej Księdze Samuela 27.9, "A ilekroć Dawid uderzał na jakiś kraj, nie pozostawiał przy życiu ani mężczyzny, ani kobiety; zabierał owce i bydło, osły i wielbłądy, i szaty i wracał do Akisza." Ataki te były kontynuacją nakazu wydanego przez Boga dla Izraelitów gdy ci wchodzili do ziemi obiecanej.

Dawid choć zabijał innych był pewien, że ani razu nie postąpił bezprawnie, nie odpłacał złem za dobro, uznał więc, że jeśli tak zrobił to powinna spotkać go za to kara. Karą jaką sobie wyznaczył była śmierć oraz zhańbienie jego imienia. Kto z nas miałby odwagę wypowiedzieć te same słowa wierząc, że jeśli uczyniliśmy bezprawie stałoby się to o co prosiliśmy? Nie oznacza to oczywiście, że Dawid był postacią niewinną i bezgrzeszną ale, że nie popełniał czynów które mu zarzucali wrogie.

Słowo Sela występuje w Psalmach dość często ale nie mamy 100% pewności co ono oznacza. Uznaje się, że ma to związek z wykonywaniem utworu na instrumentach lub podczas śpiewania danego psalmu. Sela może więc oznaczać podniesienie głosu lub pauzę choć są również teorie, że może ono oznaczać pochylenie ciała na znak oddania czci.

O tym dlaczego mordowano wszystkich wyjaśniono w artykułach:

niebo - słońce - ptak

Sąd Boży i tak nadejdzie

(7) Powstań, Panie, w gniewie swym, Podnieś się przeciwko zaciekłości gnębicieli moich. Czuwaj, Boże mój, Ty zarządziłeś sąd!
(7) Powstań, o Panie, w Twym gniewie, podnieś się przeciw zaciekłości mych ciemięzców, wystąp w sądzie, jaki zapowiedziałeś.

Dawid prosi Boga o interwencję celem wytępienia jego wrogów. Ile razu w swym życiu uważaliśmy, że jedyną drogą ucieczki przed zagrożeniem jest śmierć drugiej osoby? W czasach wojny a w takich żył psalmista, prośba taka nie jest niczym nadzwyczajnym. Wyjaśnienie złorzeczeń w psalmach wyjaśniłem w artykule Dlaczego w modlitwach i psalmach występują przekleństwa i złorzeczenia

Psalmista w modlitwie maluje obraz sądu w którym Bóg ma wydać wyrok czego kontynuacją są wersety 8 i 9.

(8) Rzesza ludów niech cię otoczy, A Ty siądź ponad nią na wysokości.
(8) Gromada narodów niechaj Cię otoczy, a Ty zasiądź ponad nią wysoko.

Rozprawa sądowa nie ma odbywać się zamkniętymi drzwiami ale mają na nią przyjść rzesze ludzi by mogli na własne zobaczyć, że zarzuty kierowane przeciwko Dawidowi są bezpodstawne.

Dawid niesłusznie oskarżony

(9) Pan sądzić będzie ludy. Mnie zaś sądź, Panie, Według sprawiedliwości mojej I według niewinności mojej.
(9) Pan jest Sędzią narodów: Panie, przyznaj mi słuszność, według mej sprawiedliwości i według niewinności, jaka jest we mnie.

Widzimy tutaj, jak Dawid z całą stanowczością przekonany jest o swojej niewinności. Czy oznacza to, że stał się tak wyniosły iż uznaje siebie za niewinnego i nieskalanego? Patrząc na życie Dawida możemy śmiało powiedzieć że nie, ponieważ przez całe swoje życie miał ogromny szacunek do Boga i z pewnością nie wyniósłby się do takiej pozycji. Słowa te prędzej pasują do Lucyfera gdy oskarżał Boga w niebie niż psalmisty.

Jak więc mamy je rozumieć? Wypowiedź ta musi odnosić się do jakichś konkretnych zarzutów a nie ogólnej postaci oskarżonego. Oskarżenia te prawdopodobnie wysuwał wspomniany na wstępie Kusza a następnie były one rozpowszechniane dalej po Izraelu w przeciwnym razie byłyby lokalnym epizodem a Dawid z tego powodu by tak nie rozpaczał. W wersecie 5 czytaliśmy, o godności jaką Dawid był gotów utracić, możemy więc się domyślać, że bezpodstawne oskarżenia musiały ją dość mocno podważyć.

(10) Niechże skończy się zło bezbożnych! Utwierdź sprawiedliwego, Który badasz serca i nerki, Boże sprawiedliwy.
(10) Niechaj ustanie nieprawość występnych, a sprawiedliwego umocnij, Boże sprawiedliwy, Ty, co przenikasz serca i nerki.

Psalmista prosi Pana o zakończenia zła jakie go dotknęło oraz umocnienie serca sprawiedliwego człowieka. Sprawiedliwy jest tylko Bóg, nasza natura nie pozwala nam za każdym razem postępować sprawiedliwie, prędzej czy później w większym lub mniejszym stopniu opowiemy się po czyjejś stronie a czyn ten nie będzie do końca właściwy np. faworyzując w danej chwili własne dziecko a nie czyjeś. Utwierdzenie sprawiedliwego oznacza, pokrzepienie człowieka którego ogólnie uznaje się za postępującego sprawiedliwie i dążącego by takim być choć niekoniecznie za każdym razem będącym do końca w 100% sprawiedliwym.

Przenikanie serca i nerek jest określeniem tego, że Bóg widzi każdy nawet najmniejszy nasz szczegół, doskonale zna nasze myśli, nie mamy cienia szansy by coś przed Nim ukryć, dzięki temu wyroki boże są zawsze sprawiedliwe.

Psalm 7 - przyroda

Modlitwa psalmisty do Boga

(11) Tarczą moją jest Bóg, Wybawiciel tych, którzy są prawego serca.
(11) Tarczą jest dla mnie Bóg, co zbawia prawych sercem.

Następuje zwrot, modlitwa z problemu psalmisty przenosi nas na postać Stworzyciela. Dawid choć ucieka przed prześladowcami, raduje się że Bóg jest jego tarczą czyli ochroną jaką daje Pan przed złem i złymi ludźmi. Psalmista uznaje siebie jednocześnie za tego który ma prawe serce czyli osobę kierującą się w życiu miłością bożą.

(12) Bóg jest sędzią sprawiedliwym I Bogiem karcącym każdego dnia.
(12) Bóg - Sędzia sprawiedliwy, Bóg codziennie pałający gniewem.

Bóg ukazany jest jako sprawiedliwy sędzia wydający właściwe wyroki. Obecnie powszechny obraz Boga jest taki: miłujący dziadek który cokolwiek byśmy nie zrobili i tak nam przebaczy dzięki czemu będziemy w niebie. Jest to bzdurny obraz którym od wielu lat jesteśmy bombardowani.

Słowa pisane w Starym Testamencie nie zawsze czytamy tak jak powinniśmy. Wiele osób odbiera nienawiść, gniew boży czy mściwość bożą na sposób ludzki. To co u ludzi jest nienawiścią, mściwością i gniewem, nie jest tym samym u Boga. U ludzi gniew wywołuje zło, chcemy się zemścić, u Boga gniew ukierunkowany jest w stronę dobra, tzn. nieszczęście jakie nas spotka ma nam pomóc. Gniew boży został wyjaśniony również w artykułach podanych powyżej zaś sprawiedliwość boża w artykułach:

Złe czyny zostaną potępione

(13) Jeśli się nie nawróci, miecz swój naostrzy, (14) Napnie łuk swój i przygotuje go. A przygotował sobie broń śmiertelną,
(13) Jeśli się [kto] nie nawróci, miecz swój On wyostrzy; (14) przygotuje na niego pociski śmiertelne, sporządzi swe ogniste strzały.

Wersety te są pokazują konsekwencje jakie nas spotkają gdy będziemy źli. Równie dobrze werset ten może się odnosić do przyszłych walk Dawida w których pokonywał swoich wrogów dzięki pomocy bożej, jak i czasów ostatecznych gdy niezbawieni ludzie zostaną zniszczeni. Strzały wypuszczane przez Boga w Piśmie Świętym wskazują na błyskawice.

Druga Księga Samuela 22.14-15 "Pan odezwał się z nieba grzmotem: to głos swój dał słyszeć Najwyższy. Wypuścił strzały i rozproszył [wrogów], błyskawice - i zamęt wśród nich wprowadził."
Księga Psalmów 77.18 "Chmury wylały wody, wydały głos chmury i poleciały Twoje strzały."

Bóg ma kontrolę nad niebem a w Biblii znajdziemy wersety w których Pan, zsyła na nieprzyjaciół wodę, grzmoty oraz kamienie np. w Księdze Jozuego 9.11 przeczytać możemy jak wrogowie Jozuego poginęli od spadających z nieba wielkich kamieni.

(15) Ognistymi czyni strzały swoje. Oto poczyna nieprawość, Jest brzemienny niedolą, (16) A rodzi kłamstwo. Wykopał dół i wydrążył go; (17) Ale sam wpadł w jamę, którą wykopał. Wróci przemoc na głowę jego,
(15) Oto [tamten] począł nieprawość, brzemienny jest udręką i rodzi podstęp. (16) Wykopał dół i pogłębił go, lecz wpadł do jamy, którą przygotował. (17) Jego złość obróci się na jego głowę, a jego gwałt spadnie mu na ciemię.

Wersety opisują to co stanie się tym którzy czynią zło, czyli zło które czynią innym obróci się przeciwko nim. Wrogowie Dawida poginęli, ale czy możemy powiedzieć, że każdy zły człowiek którzy czyni nieprawość spotyka taki sam zły los? Mamy przecież na ziemi złych ludzi, którym się powodzi a śmierć ich nie dosięga lub dosięgła zbyt późno i szybko by móc powiedzieć, że wpadł we własne sidła. Wersety te wychodzą poza życie ziemskie i nawiązują do życia po śmierci choć w tym przypadku właściwsze byłoby określenie nieżycia po śmierci. Ci którym obecnie się powodzi a nie przyjmą Boga do swojego serca stracą życie wieczne, możliwość przebywania z Jezusem, wieczność w świecie bez grzechu, czyli to co jest najcenniejsze. Głupi jest ten kto jednym krótkim życiem zamyka sobie drzwi przed wiecznością.

(18) A gwałt spadnie na ciemię jego. Sławić będę Pana według sprawiedliwości jego I opiewać będę imię Pana Najwyższego.
(18) Ja zaś uwielbiam Pana za Jego sprawiedliwość, psalm śpiewam imieniu Pana Najwyższego.

Dawid na początku psalmu prosił Boga o pomoc a pod koniec jak to zwykle bywa w jego psalmach raduje się tym, że Pan jest sprawiedliwy. W każdej naszej modlitwie powinniśmy wychwalać Pana i radować się tym, że po śmierci przyjmie nas do siebie, myśl ta pozwoli nam przezwyciężać obecne problemy ziemskie.

Zapraszamy również do zapoznania się z naszymi pozostałymi artykułami: