Apokalipsa - Objawienie Jana - komentarz - interpretacja - znaczenie
Apokalipsa św. Jana, znana również jako Księga Objawienia, jest ostatnią księgą Nowego Testamentu. Napisana przez apostoła Jana, przedstawia wizje końca świata, sądu ostatecznego i triumfu dobra nad złem. Księga zawiera symboliczne obrazy, prorocze wizje i apokaliptyczne proroctwa dotyczące ostatecznego zwycięstwa Chrystusa.

- Szczegóły
- Autor: Monikaa
- Kategoria: Apokalipsa - Objawienie Jana
Apokalipsa, rozdział 1.1-8
Zapowiedź przyjścia Jezusa Chrystusa
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarz
Objawienie św. Jana to księga wyjątkowa pośród wszystkich ksiąg Pisma Świętego, wyjątkowa w swej formie, symbolice i znaczeniu. W świetle aktualnych wydarzeń na świecie jakim są wojny, czy trzęsienia ziemi wiele osób szuka odpowiedzi w księdze Apokalipsy co nas czeka w przyszłości i czy rzeczywiście żyjemy w czasach ostatecznych.
Księga Objawienia św. Jana, zwana jest także Apokalipsą św Jana. Greckie słowo apokalipsis oznacza odsłonięcie. Księga ta zawiera w sobie tajemnicę, które należy odszyfrować. Księga Objawienia praktycznie w 90% opiera się na księdze Daniela. W samej księdza Daniela słowo odsłonięcie występuje siedmiokrotnie. I to już nas powinno naprowadzić na to w jaki sposób interpretować Objawienie św Jana.
Czytaj więcej: Apokalipsa, rozdział 1.1-8, Zapowiedź przyjścia Jezusa

- Szczegóły
- Autor: Monikaa
- Kategoria: Apokalipsa - Objawienie Jana
Apokalipsa, rozdział 1.9-20
Wizja Chrystusowa
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarz
(9) Ja, Jan, brat wasz i uczestnik w ucisku i w Królestwie, i w cierpliwym wytrwaniu przy Jezusie, byłem na wyspie, zwanej Patmos, z powodu zwiastowania Słowa Bożego i świadczenia o Jezusie.
Jak wiemy z poprzedniego artykułu o Apokalipsie, Jan został skazany na pracę w kopalni przez cesarza Domicjana. Jan trafił na wyspę Patmos za to, że nie trzymał się tradycji żydowskiej bądź nie czcił bożków ważnych dla Rzymian.
Za panowania Domicjana przede wszystkim oddawało się cześć cesarzowi. Oddawanie czci władcy było powszechne na Bliskim Wschodzie, nawet za panowania Aleksandra Wielkiego. Gajus Kaligula (37-41) był pierwszym cesarzem, który domagał się oddawania mu czci. Prześladował Żydów, którzy wzbraniali się to czynić.
Czytaj więcej: Apokalipsa, rozdział 1.9-20, Wizja Chrystusowa

- Szczegóły
- Autor: Monikaa
- Kategoria: Apokalipsa - Objawienie Jana
Apokalipsa, rozdział 2.1-7
List do zboru w Efezie
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarz
We wcześniejszym artykule wspomniano, że listy do zborów odnoszą się do Kościoła Bożego w każdym wieku - od powstania chrześcijaństwa do powrotu Chrystusa w chwale.
Pierwszy list jest zaadresowany do zboru w Efezie.
Efez był znaczącym miastem małoazjatyckim o pięknym położeniu, uchodził za jedno z największych i najważniejszych miast Wschodu. Swoją główną sławę zawdzięczał jednak posiadaniu jednej z największych i najwspanialszych świątyń starożytności tzw. Artemison, poświęconej bogini Artemidzie. To efeskie bóstwo było odpowiednikiem kananejskiej bogini płodności Astarte, a w miejscu jej siedziby odbywały się rytualne orgie mające bardzo niemoralny charakter. Była ona znana pod nazwą: wielka matka albo wielka matka bogów. Nazwa ta na myśl powinna nam podsunąć tytuł jakim kościół katolicki określił matkę Jezusa. Na soborze w Efezie w 431r. tytuł ten nadano oficjalnie Marii matce Jezusa. Splugawiło to bardzo mocno chrześcijaństwo i zaczęło je kierować na bałwochwalcze tory i nauki, które nie miały nic wspólnego z Biblią. Więcej o boginiach znajdziesz w artykule Królowa niebios w Biblii.
Czytaj więcej: Apokalipsa, rozdział 2.1-7, List do zboru w Efezie

- Szczegóły
- Autor: Monikaa
- Kategoria: Apokalipsa - Objawienie Jana
Apokalipsa, rozdział 2.8-11
List do zboru w Smyrnie
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarz
Smyrna obecnie znajduje się w Turcji w Izmirze. Jest to jedno z najpiękniejszych miast Azji Mniejszej. Znajdowało się ono około 80 km od Efezu. Smyrna miała wspaniałe położenie w żyznej dolinie rzeki Meles. Położona na końcu długiej zatoki morskiej była wielkim miastem handlowym, w centrum którego znajdowała się bezpieczna przystań.
Nazwa Smyrna oznacza słodki zapach i jest synonimem mirry. Zbór w Smyrnie miał przechodzić w przeszłości gorzkie prześladowania, ale cierpienia te zamiast zniszczenia miały przynieść światu wspaniały zapach najlepszych perfum.
Czytaj więcej: Apokalipsa, rozdział 2.8-11, List do zboru w Smyrnie

- Szczegóły
- Autor: Monikaa
- Kategoria: Apokalipsa - Objawienie Jana
Apokalipsa, rozdział 2.12-17
List do zboru w Pergamie
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarz
Nazwa Pergam oznacza wyniosłość albo wywyższenie.
Pergam znajdował się w szerokiej dolinie rzeki Kaikus około 20 km od Morza Śródziemnego. Miasto to zostało założone przez greckich kolonistów. Pierwszym wielkim władcą Pergamu był Attalus I, (241-197 p.n.e.). Dokonał on wielkiego zwycięstwa nad zastępami Gallów, przodków Galacjan. Po wygranej bitwie do swojego terytorium dołączył nowe obszary. Bogactwo jakie wpływało z tych nowych miejsc w postaci danin trafiały do Pergamu. Miasto tak się wzbogaciło, że stało się jednym z najpiękniejszych miast ówczesnego świata. Posiadało wiele teatrów, świątyń, szkół i innych wspaniałych budowli.
Czytaj więcej: Apokalipsa, rozdział 2.12-17, List do zboru w Pergamie

- Szczegóły
- Autor: Monikaa
- Kategoria: Apokalipsa - Objawienie Jana
Apokalipsa, rozdział 2.18-29
List do zboru w Tiatyrze
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarz
Tiatyra była starym miastem leżącym nad rzeką Lukus, dopływem rzeki Hermus w północnej części Lidii, tak blisko granicy z Mizją, że starożytni bardzo często popełniali błąd nazywając je miastem Mizji.
Tiatyra została wciągnięta w wir wojen. Antioch Wielki rozlokował swoje wojska w tym mieście w 190r. p.n.e. oczekując na bitwę z armią rzymską. Stało się tak, że walka między nim a Scypionem rozegrała się około 70km od Tiatyry i samo miasto nie ucierpiało w skutek wojny.
Starożytna Tiatyra posiadała świątynię ku czci bóstwa zwanego Stambate, która zajmowała się przepowiadaniem przyszłości. Część badaczy Biblii sugeruje, że tekst Jana z Objawienia 2.20 odnosi się do takiej prorokini: "niewieście Izebel, która się podaje za prorokinię, i naucza, i zwodzi moje sługi."
Czytaj więcej: Apokalipsa, rozdział 2.18-29, List do zboru w Tiatyrze

- Szczegóły
- Autor: Monikaa
- Kategoria: Apokalipsa - Objawienie Jana
Apokalipsa, rozdział 3.1-6
List do zboru w Sardes
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienie
Miasto Sardes ulokowane było około 80km na północy wschód od Smyrny. Wzniesione zostało na rozpadającej się skale wznoszącej się na wysokości około 450m. Dzięki takiej lokalizacji sądzono, że ten gród jest nie do zdobycia. Po raz pierwszy wzmianka o tym mieście pochodzi z VII wieku p.n.e. Miasto to było stolicą królewskiej Lidii. Potęga tego miasta upadła po ataku Persów gdy królem był Cyrus. Za czasów panowania imperium Rzymskiego Sardes nie pełniło już żadnej znaczącej roli. Czasy jego świetności odeszły w zapomnienie. Sardes dawniej miasto tętniące życiem stało się całkowicie wymarłe.
Sardes oznacza ten, który pozostaje albo ucieczka ostatków. Niektórzy sugerują jednak, że oznacza ono Pieśń radości. Zbór ten reprezentuje czasy Kościoła po ciężkim okresie prześladowań i wielkiego odstępstwa od prawd, które głosili apostołowie. W tym okresie do kościoła wkradło się wiele herezji i niebiblijnych nauk. W nazwie Sardes możemy dosłuchać się potężnego wezwania do przebudzenia ze śmiertelnej drzemki.
Czytaj więcej: Apokalipsa, rozdział 3.1-6, List do zboru w Sardes

- Szczegóły
- Autor: Monikaa
- Kategoria: Apokalipsa - Objawienie Jana
Apokalipsa, rozdział 3.7-13
List do zboru w Filadelfii
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienie
Miasto Filadelfia znajdowało się nad rzeką Kogamas, na południe od rzeki Hermus. Filadelfia była najmłodszym ze wszystkim 7 miast do których kierowane były listy napisane przez Jana. Miasto zostało założone za czasów panowania króla Attulusa II, czyli 150 lat przed Chrystusem. Aktualnie w tym miejscu znajduje się niewielkie miasteczko o nazwie Alashenir.
Nazwa Filadelfia oznacza braterską miłość. Kościół filadelfijski był kościołem misyjnym, wychodzącym poza granice Europy, ku Afryce i obu Amerykom.
Filadelfia, do której chrześcijaństwo trafiło za czasów apostolskich była najdłużej bastionem azjatyckiego chrześcijaństwa. Upadła ona dopiero w XIV wieku.
Czytaj więcej: Apokalipsa, rozdział 3.7-13, List do zboru w Filadelfii

- Szczegóły
- Autor: Monikaa
- Kategoria: Apokalipsa - Objawienie Jana
Apokalipsa, rozdział 3.14-22
List do zboru w Laodycei
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienie
Miasto Laodycea moglibyśmy nazwać miastem kompromisu. Miasto znajdowało się około 170 km na wschód od Efezu. Zostało wzniesione najprawdopodobniej przez Antiocha II (261-246), który miasto nazwał na cześć swojej żony, Laodice.
Na początku swojego istnienia miasto te nie odgrywało wielkiej roli i niczym się nie wyróżniało. Z biegiem lat Laodycea stała się ważnym ośrodkiem po ustanowieniu przez Rzymian tam prowincji azjatyckiej w II w. p.n.e. Miasto znajdowało się na skrzyżowaniu wielu ważnych szlaków handlowych.
Miasto słynęło z hodowli owiec i baranów. Laodycea była bogatym miastem z potężnymi manufakturami przeróbki i farbowania wełny, bankami oraz punktami handlu.
Czytaj więcej: Apokalipsa, rozdział 3.14-22, List do zboru w Laodycei

- Szczegóły
- Autor: Monikaa
- Kategoria: Apokalipsa - Objawienie Jana
Apokalipsa, rozdział 4
Wizja nieba i tronu bożego
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienie
W kolejnym rozdziale Apokalipsy Jan zostaje zaproszony do nieba. W widzeniu apostoł wstępuje do niebiańskiej świątyni. I zdaje szczegółową relację z tego co tam zobaczył. Ziemska świątynia została zbudowana w czasach Mojżesza. Świątynia dzieliła się na dwa miejsca. Jedno z nich nazywało się święte, a drugie najświętsze. Do miejsca świętego wchodzili kapłani niemal każdego dnia. Inaczej było w przypadku miejsca najświętszego. Wejść tam mógł, tylko najwyższy kapłan i to w czasie tzw. Dnia Pojednania, czyli Jom Kippur. Świątynia wzniesiona przez człowieka na polecenie Stwórcy była wierną kopią świątyni znajdującej się w niebie.
(1) Potem widziałem, a oto drzwi były otwarte w niebie, i głos poprzedni, który słyszałem, jakby głos trąby rozmawiającej ze mną, rzekł: Wstąp tutaj, a pokażę ci, co się ma stać potem.
Czytaj więcej: Apokalipsa, rozdział 4, Wizja nieba i tronu bożego

- Szczegóły
- Autor: Monikaa
- Kategoria: Apokalipsa - Objawienie Jana
Apokalipsa, rozdział 5
Wizja Baranka Bożego
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienie
Rozdział 5 Apokalipsy św Jana jest ściśle związany z rozdziałem 4, a właściwie jest jego kontynuacją. Piąty rozdział Apokalipsy powinien zostać bardzo mocno przeanalizowany, ponieważ ma wielkie znaczenie dla tych, którzy będą działać w dziele Bożym przeznaczonym na czasy ostateczne.
(1) I widziałem w prawej dłoni tego, który siedział na tronie, księgę zapisaną wewnątrz i zewnątrz, zapieczętowaną siedmioma pieczęciami.
W czasach nowotestamentowych większość książek stanowiły po prostu zwoje papirusowe. Starożytne zwoje zapisywane były, tylko na wewnętrznej stronie, ale ze względu na ograniczone miejsce na zwoju dodawano również dodatkowe adnotacje na spodzie papirusów.