Poranek

Kontrowersyjna historia Jefty i jego córki. Czy została złożona w ofierze, czy przeznaczona na wieczne dziewictwo? - wyjaśnienie znajdziesz artykule: Czy Jefta złożył w ofierze swoją córkę
kałamarz

Apokalipsa, rozdział 1.9-20
Wizja Chrystusowa
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarz

 

(9) Ja, Jan, brat wasz i uczestnik w ucisku i w Królestwie, i w cierpliwym wytrwaniu przy Jezusie, byłem na wyspie, zwanej Patmos, z powodu zwiastowania Słowa Bożego i świadczenia o Jezusie.

Jak wiemy z poprzedniego artykułu o Apokalipsie, Jan został skazany na pracę w kopalni przez cesarza  Domicjana. Jan trafił na wyspę Patmos za to, że nie trzymał się tradycji żydowskiej bądź nie czcił bożków ważnych dla Rzymian.

Za panowania Domicjana przede wszystkim oddawało się cześć cesarzowi. Oddawanie czci władcy było powszechne na Bliskim Wschodzie, nawet za panowania Aleksandra Wielkiego. Gajus Kaligula (37-41) był pierwszym cesarzem, który domagał się oddawania mu czci. Prześladował Żydów, którzy wzbraniali się to czynić.

Domicjan chciał, aby oddawać mu boską część. Swetoniusz sprawozdaje, że skierował on list obiegowy w imieniu prokuratorów zaczynający się od słów: Nasz mistrz i bóg rozkazuje, aby to uczynić (Domicjan XIII, 2; wyd. Loeb).

Praca w kamieniołomach na pewno nie należała do najłatwiejszych. Mimo to Bóg wykorzystał tragiczną sytuację w jakiej znalazł się Jan i przekazał mu treść Księgi Objawienia.

Charakterystyczne w tym wersecie jest bliskie postawienie obok siebie trzech słów: ucisk, królestwo i wytrwanie. Uciskani przez prześladowców chrześcijanie wytrwale kierowali swój wzrok ku Królestwu, do którego pragnęli wejść. Droga do Królestwa chwały to droga wytrwałości, o czym pisał apostoł Paweł: "Musimy przejść przez wiele ucisków, aby wejść do Królestwa Bożego." (Dzieje Apostolskie 14:22).

By mieć jeszcze szansę

 

Jan otrzymuje wizję

(10) W dzień Pański popadłem w zachwycenie i usłyszałem za sobą głos potężny, jakby trąby, który mówił: 

(11) To, co widzisz, zapisz w księdze i wyślij do siedmiu zborów: do Efezu i do Smyrny, i do Pergamonu, i do Tiatyry, i do Sardes, i do Filadelfii, i do Laodycei.

Jan otrzymał swoją wizję w dzień Pański. Zgodnie z Biblią, sobota jest świętym dniem bożym. Innymi słowy Jan otrzymał swoją wizję o dniu Pana (dniu sądu ostatecznego) w sobotę (dniu Pańskim). Więcej o zamianie soboty na niedzielę w artykule: Stworzenie świata wg Pisma Świętego - dzień siódmy i zamiana soboty na niedzielę.

Jan usłyszał donośny głos przemawiający za nim. Hebrajski sposób myślenia umieszcza przeszłość przed oczyma obserwatora, ponieważ jest ona odkryta, podczas gdy przyszłość ma się dopiero wydarzyć, a więc jest ukryta, niewidzialna i zostało to przekazanie w metaforze, że Jan usłyszał głos za sobą.

Następnie Jan otrzymał polecenie, aby co widzi zapisał i wysłał do siedmiu zborów. W Azji Mniejszej było więcej zborów niż siedem. Listy do zborów są zapowiedzią biegu wydarzeń w historii Kościoła.

 

Apostoł Jan widzi Jezusa Chrystusa

(12) I obróciłem się, aby zobaczyć, co to za głos, który mówił do mnie; a gdy się obróciłem, ujrzałem siedem złotych świeczników,

(13) a pośród tych świeczników kogoś podobnego do Syna Człowieczego, odzianego w szatę do stóp długą i przepasanego przez pierś złotym pasem; 

W 13 wersecie widzimy Syna Człowieczego pośród siedmiu świeczników, czyli zborów, dzielącego ich doświadczenia i rozumiejącego ich potrzeby. Apostoł Jan rozpoznał w postaci Chrystusa. Jan pamiętał go z czasów, gdy Jezus był na ziemi. W postaci tej musiał zobaczyć coś bardzo charakterystycznego do Jezusa, że odkrył jego tożsamość. Z jednej strony Jan ukazuje Jezusa jako człowieka, a z drugiej jako Boga.

W Drugiej Księdze Mojżeszowej 28.40-42 czytamy: "Dla synów Aarona zrobisz także tuniki i zrobisz im pasy i nakrycia głowy na cześć i dla ozdoby. Ubierzesz w nie Aarona, swego brata, i jego synów razem z nim i namaścisz ich, i wprowadzisz ich w urząd, i poświęcisz ich, i będą moimi kapłanami. Zrobisz też dla nich spodnie lniane dla zakrycia nagości od bioder do goleni."

Kapłani ubrani byli w piękne szaty. Werset w Apokalipsie podkreśla, że Jezus Chrystus jest najwyższym kapłanem. Kapłani mieli za zadanie doglądać świecznika i uzupełniać w nich zapas oliwy. Światło ze świecznika symbolizowało światło prawdy oraz Boga, który jest dostępny dla każdego człowieka przez cały czas. Symbol oliwy nawiązuje również do Ducha Świętego. Światłość Chrystusa może rozchodzić się w świecie tylko poprzez Jezusa Chrystusa.

Chrystus uczestniczy w procesie zbawienia. Cały czas wstawia się za nami. Siedem świeczników związane jest z kościołem. Siedem to liczba doskonałości. Chrystus na przestrzeni wieków opiekuje się wiernymi.

kałamarz

(14) głowa zaś jego i włosy były lśniące jak śnieżnobiała wełna, a oczy jego jak płomień ognisty,

(15) a nogi jego podobne do mosiądzu w piecu rozżarzonego, głos zaś jego jakby szum wielu wód.

Jezus ma cechy Syna Człowieczego z Księgi Daniela - ma włosy czyste jak wełna (Dan.7.9) i ogniste oczy (Dan. 10,6), uczestniczy w sądzie ostatecznym i przychodzi na obłokach, by założyć królestwo Boże (Dan. 7,13).

Włosy białe jak śnieg symbolizują wieczność i nieśmiertelność. Ogniste oczy możemy rozumieć, że Jezus potrafił przenikać ludzkie serca. Kiedy Jezus spojrzał na Piotra ten przypomniał sobie swoje słowa, że nigdy nie wyprze się Chrystusa. Zdolność taką posiada tylko Bóg.

Nogi z brązu mosiądzu podkreślają wysoką pozycją. Ten symbol nawiązuje również do służby Jezusa w niebiańskiej świątyni.

Szum wód symbolizuje zapowiedź powrotu Chrystusa na ziemię. W Psalmie 29.3 czytamy: "Głos Pana nad wodami, Bóg chwały zagrzmiał, Pan nad wodami wielkimi."

(16) W prawej dłoni swej trzymał siedem gwiazd, a z ust jego wychodził obosieczny ostry miecz, a oblicze jego jaśniało jak słońce w pełnym swoim blasku.

Gwiazdy w Piśmie Świętym symbolizują aniołów Bożych.

Poranek

 

Jan dostaje polecenia napisania tego co widział

W Psalmie 84.12 czytamy: "Albowiem słońcem i tarczą jest Pan, Bóg, Łaski i chwały udziela Pan, Nie odmawia tego, co dobre, tym, Którzy żyją w niewinności."

Z ust jego wychodzi obosieczny miecz możemy rozumieć, że Słowo Boże jest żywe i skuteczniejsze niż wszelki miecz. W Księdze Objawienia jest powiedziane, że Jezus ze swoimi przeciwnikami będzie walczył mieczem swoich ust. Czytamy o tym w 19 rozdziale Księgi Objawienia. Jezus nigdy nie stosował przemocy. Przemoc jest narzędziem wykorzystywanym przez Antychrysta. W 16 rozdziale Księgi Apokalipsy jest powiedziane o tym, że będą tacy, którzy będą prześladować lud Boży.

(17)Toteż gdy go ujrzałem, padłem do nóg jego jakby umarły. On zaś położył na mnie swoją prawicę i rzekł: Nie lękaj się, Jam jest pierwszy i ostatni,

(18) i żyjący. Byłem umarły, lecz oto żyję na wieki wieków i mam klucze śmierci i piekła.

(19) Napisz więc, co widziałeś i co jest, i co się stanie potem.

Jezus powiedział do przerażonego Jana, że ma się nie lękać. Chrystus, który oddał swoje życie za grzeszników już pokonał śmierć na krzyżu. W Jego dłoniach przebitych gwoździami znajduje się klucz, który otwiera każdy grób (piekło). Śmierć nie może być dla nikogo straszna, kto naprawdę jest wierny i miłuje Boga.

 

Siedem gwiazd i siedem złotych świeczników

(20) Co do tajemnicy siedmiu gwiazd, które widziałeś w prawej dłoni mojej, i siedmiu złotych świeczników: siedem gwiazd, to aniołowie siedmiu zborów, a siedem świeczników, to siedem zborów.

Jezus jest przedstawiony jako Ten, który trzyma siedem gwiazd i przechadza się wśród siedmiu świeczników. Ten sam werset wyjaśnia, że siedem gwiazd to aniołowie siedmiu zborów, a siedem świeczników to siedem zborów. Siedmiu aniołów to z pewnością siedmiu biskupów (przywódców) owych siedmiu zborów, do których sam Pan adresował poselstwo. Jest to jedno z 75 przypadków w Księdze Objawienia, gdzie słowo aniołowie - aggeloi odnosi się do istot ludzkich. Trudno byłoby zrozumieć, że Jan miał przekazać poselstwo aniołom Bożym.

Powyższy tekst, powstał dzięki uprzejmości czytelniczki biblia-bog.pl. Serdecznie dziękuję za pomoc.

Zapraszamy również do zapoznania się z naszymi pozostałymi artykułami:

Poranek

By mieć jeszcze szansę