Księga Ezechiela, rozdział 24.1-14
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienie
(1) W dziewiątym roku, w dziesiątym miesiącu, dziesiątego dnia tego miesiąca doszło mnie słowo Pana tej treści: (2) Synu człowieczy, zapisz sobie dokładnie datę tego dnia! W tym właśnie dniu król babiloński natarł na Jeruzalem.
W Jeremiasza 52.4 możemy przeczytać podobne słowa tyle, że skierowane do Jeremiasza.
(3) I ułóż na dom przekory przypowieść, i powiedz do nich: Tak mówi Wszechmocny Pan: Przystaw kocioł do ognia, przystaw, nalej też do niego wody!
Kotłem jest miasto Jeruzalem. O kotle była już mowa w Ezechiela 11.3 "Mówią oni bowiem: Nie tak wnet będzie się budować domy; miasto jest kotłem, a my jesteśmy mięsem." Ogień w Piśmie Świętym służy do usuwania zła z człowieka jak również zniszczenia zła w ogniu wiecznym, czyli przedstawia jednocześnie śmierć wieczną. W tym przypadku atak Babilończyków miał spowodować oczyszczenie narodu Izraelskiego od brudów którymi się pałał.
(4) Włóż do niego kawałki mięsa, same dobre kawałki, udziec i łopatkę; napełnij go dobrymi kośćmi! (5) Weź to z wyborowych owiec, ułóż też drwa pod nim; niech zakipią te kawałki mięsa i ugotują się także w nim jego kości!
Jak już wspomniano w Ezechiela 11.3, mięsem w kotle są mieszkańcy Jerozolimy.
Podsumowując: Judejczycy (mięso) siedzą w mieście (kocioł) które jest oblężone (ogień) przez Babilończyków. Oblężenie (ogień) ma zmienić ich nastawienie do życia, celem jest porzucenie zła i pójście w stronę dobra.
(6) Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan: Biada miastu, które przelewa krew, kotłowi, w którym jest rdza i z którego jego rdza nie schodzi! Dobywaj z niego kawałek po kawałku, niech nie pada o to los. (7) Gdyż jest w nim krew przez nie przelana; wytoczyło ją na nagiej skale, nie wylało jej na ziemię, nie przysypało jej prochem. (8) Aby wywołać mój gniew i wzbudzić chęć pomsty, wytoczyło krew na nagiej skale, i ta nie mogła być przykryta.
Zardzewiały kocioł - rdza - ogień
Rdza w kotle to zepsucie narodu żydowskiego nie dające się usunąć nawet przez ogień (widmo utraty życia w przypadku zdobycia Jerozolimy). Człowiek gdy spotyka go cierpienie, prędzej zastanowi się nad swoim grzesznym życiem niżby miał to zrobić gdy mu się powodzi. Krwi nie można było pozostawiać na widoku jak również jej spożywać. Przelana krew, np. po zabiciu zwierzęcia musiała być przykryta piaskiem.
Pierwsza Księga Mojżeszowa 12.16 " Tylko krwi nie będziecie jeść, wylejecie ją na ziemię jak wodę."
Trzecia Księga Mojżeszowa 17.12.14 " Dlatego powiedziałem do synów izraelskich: Nikt z was nie będzie spożywał krwi, także obcy przybysz, który mieszka pośród was, nie będzie spożywał krwi. Każdy, kto z synów izraelskich i z obcych przybyszów mieszkających pośród nich, upoluje zwierzę albo ptaka, które wolno jeść, niech wypuści jego krew i przykryje ją ziemią. Gdyż życie wszelkiego ciała jest w jego krwi, w niej ono tkwi; dlatego powiedziałem do synów izraelskich: Nie będziecie spożywać krwi z żadnego ciała, gdyż życie wszelkiego ciała jest w jego krwi, więc każdy, kto ją spożywa, będzie wytracony."
Przy okazji warto zwrócić uwagę że Bóg zabrania picia, jedzenia krwi z tego też powodu nie powinno się jeść kaszanki. Ile tzw. osób wierzących o tym wie?
Wylana krew na skałę nie dość że nie została przykryta to przelano ją na miejscu które ciężko by było w ogóle zakryć. Wskazuje to jak bardzo mieszkańcy tego miasta oddalili się od Stwórcy, ich grzech przerósł narody sąsiednie. Być może słowa te nawiązują również do składanych ofiar z ludzi. Judejczycy upadli tak nisko przyjmując pogańskie wierzenia, że wśród nich praktykowane było paleni żywych ludzi w celu oddania czci posągom w którym mieli rzekomo przebywać bogowie a czego Bóg zdecydowanie zabraniał czynić.
(9) Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan: Biada miastu, które przelewa krew! I Ja wzniosę wielki stos drew. (10) Zbierz wiele drew, roznieć ogień, dobrze ugotuj mięso, wylej polewkę, tak że kości się przypalą.
Przypalenie kości wskazuje na gruntowną próbę oczyszczenia miasta z grzechu. Z kart Pisma Świętego wiemy, że Sedekiasz który był wtedy królem miał możliwość poddania się o czym niejednokrotnie mówił mu Jeremiasz. Gdyby to zrobił zachowałby życie on i mieszkańcy miasta. Nawet w otoczonym mieście dalej mieli szansę na ułaskawienie. Zatwardziałość ich serc wybrała kontynuowanie obrony a tym samym zniszczenie miasta, śmierć mieszkańców, niewolę pozostałych i pozostawienie nielicznych celem uprawy roli.
(11) Potem postaw pusty kocioł na jego węglach, niech się rozpali jego miedź, aby się jego nieczystość roztopiła w nim i zniszczała jego rdza. (12) Na próżno się trudziłem. Jego gruba rdza nie zeszła z niego w ogniu. (13) Ponieważ skalałoś się niegodziwością, a Ja chciałem cię oczyścić, lecz ty nie dałoś się oczyścić ze swojego skalania, dlatego też już nie będziesz czyste, aż dam upust mojej zapalczywości na ciebie. (14) Ja, Pan, powiedziałem to i to nastąpi, i Ja tego dokonam. Nie zaniedbam tego i nie ulituję się ani też nie pożałuję. Osądzę cię według twojego postępowania i według twoich uczynków - mówi Wszechmocny Pan.
Czytając Pismo Święte dowiemy się, że lud który został uprowadzony do niewoli nie zmienił swojego nastawienia. Narodzić musiało się drugie pokolenie (70 lat) by serca Izraelitów ponownie zatęskniły za Bogiem i czystością serca, choć i wtedy było wśród nich wielu niegodziwców o czym wspomina m.in. Księga Nehemiasza.
Zapraszamy również do zapoznania się z naszymi pozostałymi artykułami:
- Dałem im również przykazania, które nie były dobre - interpretacja
- Błogosławiony kto pochwyci i roztrzaska niemowlęta o skałę - Psalm 137
- Sprawiedliwość boża na podstawie Psalmu 69
- Miłość Boga w Starym Testamencie