Wola boża - jak interpretować odpowiedź Boga na naszą prośbę
Czy zwierzęta się modlą? Nie. I właśnie taki sam zerowy skutek mają modlitwy z prośbą o poradę gdy z góry zakładamy że nawet nie zamierzamy wypełnić woli bożej gdy jest ona sprzeczna z naszą.
Wielu z nas gdy ma problem bądź podejmuje ważną decyzję życiową, prosi w modlitwie do Boga o odpowiedź jak ma postąpić. Gdy już tą odpowiedź dostaniemy najczęściej co robimy? Nie postępuje zgodnie z wolą bożą ale ludzką. Jeśli odpowiedź jest nie po naszej myśli, uznajemy że źle zinterpretowaliśmy daną sytuację, że to pewnie nie było odpowiedzią i pytamy ponownie. Pytamy tak długo aż dostaniemy odpowiedź jaką oczekujemy, czyli taką jaka jest po naszej myśli. Czy jest to właściwa interpretacja? Zdecydowanie nie. Wiele takich przypadków jest też opisanych w Biblii. Oto niektóre z nich:
Czwarta Księga Mojżeszowa rozdział 14
14.39-45 "A gdy Mojżesz powiedział te słowa wszystkim synom izraelskim, lud bardzo się zasmucił. I wstali wcześnie rano, i chcieli wyruszyć na szczyt góry, mówiąc: Teraz gotowiśmy pójść na to miejsce, o którym mówił Pan; myśmy bowiem zgrzeszyli. Lecz Mojżesz rzekł: Dlaczego chcecie przekroczyć rozkaz Pana? To się nie uda. Nie wyruszajcie tam, gdyż nie ma Pana wśród was, abyście nie zostali pobici przez waszych nieprzyjaciół. Gdyż Amalekici i Kananejczycy są tam przed wami, i padniecie od miecza, ponieważ odwróciliście się od Pana i Pan nie będzie z wami. Oni jednak uparli się, aby wejść na szczyt góry. Ale Skrzynia Przymierza Pana i Mojżesz nie oddalali się z obozu. Amalekici zaś i Kananejczycy, mieszkający w tych górach, zeszli w dół, pobili ich i przepędzili aż do Chormy."
Czwarta Księga Mojżeszowa rozdziały 23-24
23.3 "I rzekł Bileam do Balaka: Pozostań przy swoim całopaleniu, a ja pójdę; może Pan wyjdzie na moje spotkanie, a cokolwiek mi objawi, oznajmię ci. I poszedł na nie zalesione wzgórze."
... Bileam błogosławi Izrael ...
23.11-13 "I rzekł Balak do Bileama: Cóżeś mi to uczynił? Sprowadziłem cię, byś przeklinał moich wrogów, a oto ich pobłogosławiłeś! A ten odpowiedział: Czy nie tego mam pilnować, aby mówić to, co Pan włożył w moje usta? Wtedy Balak rzekł do niego: Chodź, proszę, ze mną na inne miejsce, skąd go ujrzysz. Stąd widzisz tylko skraj jego obozowiska i całego nie widzisz. Stamtąd mi go przeklnij! ... (17) I rzekł do niego Balak: Co powiedział Pan?"
... Bileam ponownie błogosławi Izrael ...
23.25 -27 "I rzekł Balak do Bileama: Skoro go już nie przeklinałeś, to go przynajmniej nie błogosław! W odpowiedzi rzekł Bileam do Balaka: Czy nie powiedziałem ci, że będę czynił wszystko, co Pan nakaże? I rzekł Balak do Bileama: Chodź, proszę, wezmę cię z sobą na inne miejsce; może spodoba się Bogu i stamtąd mi go przeklniesz."
... Bileam kolejny raz błogosławi Izrael ...
24.10-11 "Wtedy Balak rozgniewał się na Bileama i uderzył w swoje dłonie. I rzekł Balak do Bileama: Zaprosiłem cię, abyś przeklinał moich wrogów, a ty ich pobłogosławiłeś już po raz trzeci. Uchodź czym prędzej do swego kraju. Obiecałem bardzo cię uczcić, lecz oto Pan pozbawił cię czci."
Pierwsza Księga Królewska rozdział 22
5-9 "Jehoszafat rzekł jeszcze do króla izraelskiego: Wpierw jednak zapytaj Pana o wyrocznię. Król izraelski zgromadził więc proroków w liczbie około czterystu mężów i zapytał ich: Czy mam wyruszać na wojnę pod Ramot Gileadzkie, czy też mam tego zaniechać? A oni odpowiedzieli: Wyrusz, a Pan wyda je w rękę króla. Lecz Jehoszafat zapytał: Czy nie ma tutaj jeszcze jakiegoś proroka Pana, abyśmy i jego zapytali? Król izraelski odpowiedział Jehoszafatowi: Jest jeszcze jeden mąż, przez którego moglibyśmy zapytać się Pana, lecz ja go nienawidzę, gdyż nie zwiastuje mi nigdy nic dobrego, a tylko zło. Jest to Micheasz, syn Jimli. A Jehoszafat rzekł: Niech król tak nie mówi. Wtedy król izraelski zawołał jednego z dworzan i rzekł: Sprowadź tu szybko Micheasza, syna Jimli."
15-16 " A gdy przyszedł do króla, król rzekł do niego: Micheaszu, czy mamy ruszyć przeciwko Ramot Gileadzkiemu na wojnę, czy też tego zaniechać? A on odpowiedział: Wyrusz, a poszczęści ci się i Pan wyda je w ręce króla. Tedy rzekł król do niego: Ileż razy mam cię zaklinać, abyś mi nie mówił nic innego, jak tylko prawdę w imieniu Pana?"
... Micheasz zapowiada klęskę ...
24-27 "Wtedy przystąpił Sedekiasz, syn Kenaana, i uderzył Micheasza w policzek, mówiąc: Jak to? Więc Duch Pana odszedł ode mnie, aby mówić przez ciebie ... tedy król izraelski rzekł: Zabierz Micheasza i zaprowadź go z powrotem do Amona, dowódcy miasta, i do Joasza, syna królewskiego, i powiedz im: Tak mówi król: Osadźcie go w więzieniu i żywcie go skąpo chlebem i wodą, dopóki nie wrócę szczęśliwie."
Przy okazji warto zwrócić uwagę na hipokryzję króla. W środku wiedział, że Micheasz mówi prawdę, a mimo to kazał go uwięzić. Dziś również wielu polityków udaje wierzących, podczas gdy wewnątrz są bezbożnikami.
Księga Jeremiasz rozdział 37
3 "A król Sedekiasz posłał Jehuchala, syna Selemiasza, i Sofoniasza, syna Maasejasza, kapłana, do proroka Jeremiasza z taką prośbą: Módl się za nami do Pana, naszego Boga! ... "
... Jeremiasz zapowiada klęskę Jerozolimy ...
14-15 "Wtedy Jeremiasz odpowiedział: Kłamstwo! Nie przechodzę do Chaldejczyków. A książęta unieśli się gniewem na Jeremiasza, bili go i zamknęli w domu kanclerza Jonatana, bo ten zamieniono na więzienie."
Księga Jeremiasza rozdziały 42-43
42.1-5 "Wtedy wszyscy dowódcy wojsk i Jochanan, syn Kareacha, i Azariasz, syn Hosajasza, oraz wszyscy ludzie, młodsi i starsi, przystąpili do proroka Jeremiasza i rzekli: Niech nasze błaganie dotrze do ciebie! Módl się za nami do Pana, twojego Boga, za tą całą resztą, gdyż z wielkiej liczby pozostała nas tylko mała garstka, jak to widzisz na własne oczy! Niechaj Pan, twój Bóg, wskaże nam drogę, którą mamy pójść, i powie, co mamy czynić. Prorok Jeremiasz odpowiedział im, mówiąc: Dobrze. Oto ja, stosownie do waszego życzenia, będę się modlił do Pana, Boga waszego, i oznajmię wam wszystko, co Pan wam odpowie; nic przed wami nie zataję. Oni zaś rzekli do Jeremiasza: Niech Pan będzie świadkiem przeciwko nam, prawdziwym i wiernym, jeżeli nie postąpimy dokładnie według słowa, z którym cię pośle do nas Pan, twój Bóg."
... Bóg poprzez Jeremiasza zapewnił ich by pozostali w Judei i nie uciekali do Egiptu bo tam zginą ...
43.1-4 "A gdy Jeremiasz wypowiedział do końca przed całym ludem wszystkie słowa Pana, ich Boga, wszystkie owe słowa, z którymi posłał go do nich Pan, ich Bóg, rzekł Azariasz, syn Hosajasza, i Jochanan, syn Kareacha, i wszyscy zuchwali i oporni mężowie do Jeremiasza: Kłamiesz! Nie posłał ciebie Pan, nasz Bóg, z poleceniem: Nie idźcie do Egiptu, aby tam przebywać jako obcy przybysze, lecz Baruch, syn Neriasza, podburza cię przeciwko nam, aby nas wydać w ręce Chaldejczyków, by nas pozbawiono życia albo uprowadzono do niewoli do Babilonu. I nie usłuchał Jochanan, syn Kareacha, i wszyscy dowódcy wojsk, i cały lud głosu Pana, aby pozostać w ziemi judzkiej."
Spośród wszystkich powyższych przykładów najbardziej zdumiewający jest z Pierwszej Księgi Królewskiej. Król pomimo wysłuchania 400 fałszywych proroków musiał mieć wątpliwości czy postępuje słusznie. Na pomoc wezwali proroka Micheasza a gdy ten specjalnie zapowiedział powodzenie wyprawy wojennej został za to zrugany. Król w głębi serca wiedział, że usłyszał tylko to co chciał usłyszeć. Nakazał więc przemówić prorokowi w imieniu Pana. Gdy doszły do niego słowa zapowiadające klęskę co zrobił? Wyruszył na wojnę!
Wszystkie opisane wydarzenia kończyły się tragicznie dla tych co zlekceważyli zapowiedź bożą. Stawianie woli bożej niżej od ludzkiej jest błędem. Ile razy zdarzyło się tobie tak długo szukać odpowiedzi od Boga by była ona w końcu taka jaką chciałeś usłyszeć? Jaki jest sens pytać Boga o odpowiedź, skoro i tak nie masz zamiaru postąpić zgodnie ze słowem bożym. Spora część ludzi, modli się o odpowiedź tylko po to by usprawiedliwić swoje postępowanie. Nie taki powinien być cel modlitwy.
Zapraszamy również do zapoznania się z naszymi pozostałymi artykułami:
- Przykład modlitwy do Boga wypowiedzianej przez Nehemiasza
- Modlitwa za drugą osobę a jej wolna wola
- Problem w odmawianiu modlitwy
- Drugi Lista św. Pawła do Tymoteusza, rozdział 1, Wierność Bogu
- Apokalipsa, rozdział 2.1-7, List do zboru w Efezie