Biblia o istnieniu Asyrii i Niniwy
Biblia opisywała naród asyryjski oraz Niniwę - stolicę Asyrii. Wielu krytyków twierdziło, że Pismo Święte jest nierzetelnym źródłem historycznym bo niemożliwe jest aby nie świecie nie było żadnych wzmianek oraz odkryć potwierdzających istnienie tak potężnego narodu oraz miasta. Naśmiewano się tym bardziej, że miasto to jak jak głosi Biblia otoczone było piaskami pustyni, musiało tym samym leżeć oddalone od morza, więc niemożliwym by było aby ot tak sobie znikło z mapy świata. To tak jakby za 2000 lat nabijać się z tych co by twierdzili, że było takie miasto jak Rzym. Smutnym jest to, że do dzisiaj Biblię nie traktuje się jako źródła historycznego, a szkoda bo księga ta została dana nam przez Boga i jest jednocześnie najcenniejszym rzeczowym skarbem świata.
Dopiero w połowie XIX wieku krytycy musieli uznać wyższość Biblii nad ich głupimi twierdzeniami. Warto wspomnieć, że ostro krytykowano również Biblię za to, że przedstawia kraj Hetycki jak również króla Baltazara. Tak jak w przypadku Niniwy, odkrycia potwierdziły słuszność Pisma Świętego. Czy to, że człowiek czegoś nie odkrył a jest to opisane w Biblii oznacza, że jest ona fałszywa? Tak twierdzili ci co ją krytykowali i niestety do dzisiaj jest ona krytykowana bo opisuje wydarzenia w które większość nie wierzy.
Niniwa miasto biblijne występuje zaraz po potopie
Znamienne jest to, że Niniwa w Piśmie Świętym pierwszy raz wspomniana jest tuż po wydarzeniach po potopie. Wzmianka o tym znajduje się w Pierwszej Księdze Mojżeszowej 10.11. Księga Mojżeszowa pisana była około 1450-1410 lat przed Chrystusem. Sama Niniwa w Biblii występuje 22 razy w tym 3 razy w Nowym Testamencie jako słowa Jezusa Chrystusa. Gdy zaliczymy do tego apokryf Księgę Tobiasza liczba wzrasta do 41 razy.
Proroctwa nawołujące do nawrócenia mieszkańców Niniwy znajdziemy w Księdze Jonasza. Księga ta przez wielu chrześcijan traktowana jest jako fantazja. Zważywszy na to, że Jezus cytował Jonasza, błędnym jest uznawać powyższy pogląd za prawdziwy bo tym samym neguje się słowa Jezusa. Jeśli wierzymy w Pana powinniśmy wierzyć, że Księga Jonasza jest mówi prawdę. Dziś wielkiej ryby która połknęła Jonasza z pewnością nie odnajdziemy, ale czy dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych?
Księga Mateusza 12.41 "Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni wskutek nawoływania Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz."
Ewangelia Łukasza 11.30, 32 "Jak bowiem Jonasz był znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia." "Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz."
Proroctwa o zniszczeniu Niniwy znajdziemy w Księdze Nahuma oraz Sofoniasza. Z Księgi Jonasza dowiadujemy się, że miasto to zostało uratowane przed zniszczeniem bo mieszkańcy się opamiętali. Skrucha nie trwała jednak długo, bo jak wiemy stolica Asyrii została zniszczona.
Historia odkrycia Niniwy
Historia Niniwy i Asyrii, tak jak została przedstawiona w Biblii, jest fascynującym przykładem, jak starożytne teksty religijne mogą być zgodne z późniejszymi odkryciami archeologicznymi. Przez wieki sceptycy kwestionowali istnienie zarówno Niniwy, jak i potężnego imperium asyryjskiego. Sugerowano, że biblijne opisy były raczej symboliczne lub mityczne. Jednak odkrycia archeologiczne z XIX wieku zmieniły tę perspektywę. Potwierdzono, że Biblia zawierała dokładne informacje o cywilizacjach, które kiedyś istniały, a które zostały zapomniane przez historię.
W 1847 roku Austen Henry Layard odkrył ruiny Niniwy w dzisiejszym Iraku. Potwierdził tym samym opisy zawarte w Piśmie Świętym. Odkryto nie tylko miasto, ale także liczne inskrypcje i artefakty. Do dziś świadczą one o potędze Asyrii. To odkrycie było przełomowe, gdyż potwierdziło istnienie jednego z najpotężniejszych miast starożytności. Niniwa w swoich czasach było symbolem siły i władzy, tym czym dzisiaj są stolice największych mocarstw. Była centrum politycznym, kulturalnym i religijnym imperium asyryjskiego. Jej zniszczenie w 612 roku p.n.e. przez koalicję Medów i Babilończyków było jedną z największych katastrof w starożytności.
Biblia nie tylko opisywała istnienie Niniwy, ale również jej upadek. Proroctwa z Księgi Nahuma i Sofoniasza, zapowiadały zniszczenie miasta. Biblia nie kłamała, gdyż proroctwa zostały spełnione. Nahum opisał Niniwę jako miasto pełne krwi, oszustw i rabunków, które zostanie zniszczone. Z kolei Sofoniasz prorokował o całkowitym zburzeniu miasta i o jego stanie opuszczenia, co zostało potwierdzone przez archeologię.
Biblia jako źródło historyczne
Warto również podkreślić, że odkrycia dotyczące Hetytów oraz króla Baltazara, wcześniej również uważane za biblijne mity, znalazły swoje potwierdzenie w badaniach archeologicznych. To pokazuje, że Biblia, mimo że jest księgą religijną, zawiera cenne informacje historyczne. Mogą być one traktowane jako wartościowe źródło danych o przeszłości.
Pismo Święte opisuje Niniwę jako miasto pełne zła, które jednak dzięki prorokowi Jonaszowi na chwilę uniknęło zniszczenia. Opowieść ta, ma głębokie znaczenie duchowe. Pokazuje, że miłosierdzie Boże może objąć nawet najgorszych grzeszników, o ile ci się nawrócą. Niestety ale skrucha mieszkańców Niniwy nie trwała długo. Miasto ostatecznie i tak zostało zniszczone. To wydarzenie służy jako przypomnienie o nieuchronności Bożego sądu, gdy ludzie odwracają się od sprawiedliwości.
Nie można zapominać, że wiele odkryć archeologicznych potwierdziło autentyczność biblijnych opisów. Historia Niniwy jest tego najlepszym przykładem. Przypomina, że Pismo Święte nie tylko przekazuje prawdy duchowe, ale także stanowi cenny zapis historyczny starożytnych cywilizacji.
Zapraszamy również do zapoznania się z naszymi pozostałymi artykułami:
- Asyryjczycy, Asyria, Niniwa - brutalny naród w Piśmie Świętym
- Księga Jeremiasza, rozdział 50.1-13, Proroctwo o Babilonie
- Znaczenie słów "Eli, Eli, lama sabachtani"
- List Judy, Jak utrzymywać stałą łączność z Bogiem
- Ewangelia Mateusza, rozdział 25.1-13, Podobieństwo o pannach
