Psalm 22 - Męka Mesjasza i jej owoce
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarz
Dla lepszego zrozumienia zostały użyte dwa przekłady. Pierwsze wersety pochodzą z przekładu Biblii Warszawskiej, drugie z przekładu Biblii Tysiąclecia.
Psalm ten nawiązuje do ukrzyżowania Pana Jezusa Chrystusa, jest więc to kolejny z wielu dowodów na to, że Stary Testament jest równie ważny co Nowy. Psalm ten interpretowany jest na dwa sposoby. Pierwszy mówi o tym, że poniższe słowa wypowiada Jezus, drugi że wypowiada je Dawid.
(1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: "Łania w czasie zorzy porannej..." Psalm Dawidowy.
(1) Kierownikowi chóru. Na modłę pieśni: Łania o świcie. Psalm. Dawidowy.
Tytuły niektórych psalmów wraz z nagłówkiem mogą wskazywać na rodzaj tonacji, melodii jaka miała być grana podczas śpiewania danego psalmu. Psalm Dawidowy to psalm którego autorstwo przypisuje się królowi Dawidowi.
(2) Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił...? Czemuś tak daleki od wybawienia mego, od słów krzyku mojego?
(2) Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił? Daleko od mego Wybawcy słowa mego jęku.
Powyższy cytat użyty został w Nowym Testamencie podczas ukrzyżowania Jezusa a ich znaczenie zostało opisane w artykule: Co oznaczają słowa Jezusa "Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?"
Słowa wypowiedziane w podobny sposób z pewnością wielokrotnie były przez nas używane, jak również przez Dawida autora tego Psalmu. Powodem jest jak nam się wydaje brak interwencji bożej w naszym życiu. Czy oby na pewno Bóg milczy gdy wołamy do Niego o pomoc? Zdecydowanie NIE, przecież nie po to wysłał własnego Syna na śmierć by bezczynnie przyglądać się naszym cierpieniom. Mówiąc w największym skrócie: cierpimy ponieważ mamy wolną wolę i Bóg nie chce zrobić z nas robotów. Obecne życie jest tylko chwilą w porównaniu z wiecznością jaka czeka zbawionych dzięki łasce Pana. W Księdze Joba przeczytać możemy jak Job uskarża się, że cierpi choć nie zasłużył sobie na taki los. Bóg odpowiadając mu wskazuje, na swoją moc i mądrość. Job nie dostaje odpowiedzi jakiej oczekiwał ale zrozumiał, że w obecnym życiu tajemnicą bożą jest dlaczego cierpimy i powinniśmy zaufać Stworzycielowi, że robi wszystko co w Jego mocy by ratować nas z opresji. Miejmy na uwadze to, że po śmierci zbawieni otrzymają życie wieczne, będziemy żyli w świecie bez grzechu, cierpienie jakie znosimy z jednoczesną miłością do Pana kształtuje naszą miłość do Niego, dzięki czemu ponowny bunt w niebie nie powinien mieć miejsca.
(3) Boże mój! Wołam co dnia, a nie odpowiadasz, I w nocy, a nie mam spokoju. (4) A przecież Ty jesteś święty, Przebywasz w chwałach Izraela.
(3) Boże mój, wołam przez dzień, a nie odpowiadasz, wołam i nocą, a nie zaznaję pokoju. (4) A przecież Ty mieszkasz w świątyni, Chwało Izraela!
Jezus: Być może te słowa wypowiadał Pan gdy zapytał Ojca dlaczego Go opuścił. Nie wiemy również co robił Zbawiciel nim zmartwychwstał.
Dawid: pomimo tego, że był osobą bardzo wierzącą również przechodził ciężkie w życiu chwile. Za czasów Dawida świątynia murowana jeszcze nie istniała zaś chwała boża symbolicznie przebywała w miejscu najświętszym w Namiocie Zgromadzenia.
Smutne jest jednak to, że wiara w Boga nie zawsze daje nam radość jakiej byśmy oczekiwali.
Ufność w Panu
(5) Tobie ufali ojcowie nasi, Ufali i wybawiłeś ich. (6) Do ciebie wołali i ratowałeś ich, Tobie zaufali i nie zawiedli się.
(5) Tobie zaufali nasi przodkowie, zaufali, a Tyś ich uwolnił; (6) do Ciebie wołali i zostali zbawieni, Tobie ufali i nie doznali wstydu.
Jezus: wie że Ojciec przyjdzie z pomocą.
Psalmista: powołuje się na historię swojego ludu, który wielokrotnie oddalał się od Pana a mimo to gdy prosił o pomoc otrzymywał ją.
(7) Ale ja jestem robakiem, nie człowiekiem, Hańbą ludzi i wzgardą pospólstwa. (8) Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, Wykrzywiają wargi, potrząsają głową:
(7) Ja zaś jestem robak, a nie człowiek, pośmiewisko ludzkie i wzgardzony u ludu. (8) Szydzą ze mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą, rozwierają wargi, potrząsają głową:
Jezus podczas ukrzyżowania został potraktowany z najwyższą pogardą, pospólstwo naśmiewało się z Jego cierpienia. Jak zepsuci muszą być ludzie by naśmiewać się z bólu drugiej osoby. Wydaje nam się, że żyjemy w innym społeczeństwie ale to nieprawda. Wystarczy spojrzeć co dzieje się gdy nie mamy nad sobą bata w postaci prawa. Otaczają nas potencjalni mordercy, gwałciciele, złodzieje i psychopaci znęcający się nad ludźmi i zwierzętami.
(9) Zaufał Panu, niechże go ratuje! Niech go wybawi, skoro go miłuje!...
(9) Zaufał Panu, niechże go wyzwoli, niechże go wyrwie, jeśli go miłuje.
Słowa te zostały użyte w Nowym Testamencie gdy Jezus został przybity do krzyża. Bóg bez problemu mógł wybawić swojego Syna ale nie zrobił tego, wolał cierpieć razem z Nim. O wiele łatwiej było zakończyć cierpienie a nawet do niego nie dopuścić, niż patrzeć jak własny Syn wisi na krzyżu nie za swoje grzechy. Tajemnicą pozostaje kto cierpiał bardziej. Czy święty Syn zatruwający swoje ciało naszymi ohydnymi grzechami czy Ojciec zrywający więź łączącą Go z Synem by pokazać nam, że grzeszenie ma swoje konsekwencje.
Minęło już ponad 2000 lat a powyższy cytat wciąż są jest aktualny. Ile razy wierzący słyszą z ust szyderców słowa typu "gdzie był Bóg?". Podczas II wojny światowej wiele osób straciło wiarę w Boga ale wielu też jeszcze bardziej w Niego uwierzyło. Jak to wytłumaczyć? Mówi się, że wiarę głównie straciły te osoby, które miały do Pana podejście pretensjonalne, miłowali ale oczekiwali czegoś w zamian, nastawieni byli na branie. Wiara zaś została wzmocniona u ludzi nastawionych na dawanie, miłujących Boga bez względu na wszystko. Jedni i drudzy byli wierzący ale mieli różne podejścia. Ciężko powiedzieć czy jest to prawda, łatwo się osądza innych samemu nie przechodząc tak okrutnego piekła.
(10) Tyś mnie wydobył z łona, Uczyniłeś mnie bezpiecznym u piersi matki mojej. (11) Na ciebie byłem zdany od urodzenia. Ty byłeś Bogiem moim od łona matki mojej.
(10) Ty mnie zaiste wydobyłeś z matczynego łona; Ty mnie czyniłeś bezpiecznym u piersi mej matki. (11) Tobie mnie poruczono przed urodzeniem, Ty jesteś moim Bogiem od łona mojej matki,
Jezus urodził się z dziewicy Maryi i choć Herod wydał rozkaz by zabić dzieci w Betlejem to dzięki interwencji bożej nie doszło do zabicia Zbawiciela. Więcej o mordzie w Betlejem w artykule Rozkaz Heroda o zabiciu dzieci.
(12) Nie oddalaj się ode mnie, bo niedola bliska, Bo nie ma nikogo, kto by pomógł! (13) Otoczyło mnie mnóstwo cielców, Obległy mnie byki Baszanu... (14) Rozwarły na mnie swą paszczę Jak lew, co szarpie i ryczy.
(12) Nie stój z dala ode mnie, bo klęska jest blisko, a nie ma wspomożyciela. (13) Otacza mnie mnóstwo cielców, osaczają mnie byki Baszanu. (14) Rozwierają przeciwko mnie swoje paszcze, jak lew drapieżny i ryczący.
Baszan to kraina z urodzajną glebą oraz bardzo mocnymi bykami. Byki Baszanu w Księdze Amosa 4.1 przyrównane zostały do próżnych kobiet, które gnębiły biedny naród i namawiały mężów do grabieży by móc się upijać.
Podli ludzie czyhający na nieszczęście innych przypominają lwy rozszarpujące upolowaną zwierzynę. Bycie tzw. religijnym nie jest oznaką tego, że ma się Boga w sercu. W Izraelu odprawiane były modły, składano ofiary a mimo to ludzie mieli kamienne serce. Dziś mamy to samo. Wielu księży i pastorów jest wilkami o owczej skórze, którzy przez swoje haniebne zachowanie rzutują na opinie innych szczerze miłujących Pana. Pamiętajmy by każdego oceniać indywidualnie a nie zbiorowo.
Cierpienie Jezusa w psalmie
(15) Rozlałem się jak woda I rozłączyły się wszystkie kości moje. Serce moje stało się jak wosk, Roztopiło się we wnętrzu moim. (16) Siła moja wyschła jak skorupa, A język mój przylgnął do podniebienia mego I położyłeś mnie w prochu śmierci.
(15) Rozlany jestem jak woda i rozłączają się wszystkie moje kości; jak wosk się staje moje serce, we wnętrzu moim topnieje. (16) Moje gardło suche jak skorupa, język mój przywiera do podniebienia, kładziesz mnie w prochu śmierci.
Powyższe słowa przedstawiają fizyczne cierpienie jakie znosił nasz Zbawiciel. Nam wydawać się może, że to tylko cierpienie fizyczne jakie również znosili inni ukrzyżowani ludzie. W przeciwieństwie do nich, Jezus w każdej chwili mógł przerwać tą okrutną rzeź ale tego nie zrobił. Ważne jest również to, że przyjął na siebie grzech przez co została zerwana więź z Panem. Nie jesteśmy sobie w stanie nawet wyobrazić jak bardzo musiało to boleć.
Ukrzyżowanie Jezusa
(17) Oto psy otoczyły mnie, Osaczyła mnie gromada złośników, Przebodli ręce i nogi moje. (18) Mogę policzyć wszystkie kości moje... Oni przyglądają się, sycą się mym widokiem.
(17) Bo sfora psów mnie opada, osacza mnie zgraja złoczyńców. Przebodli ręce i nogi moje, (18) policzyć mogę wszystkie moje kości. A oni się wpatrują, sycą mym widokiem;
Wersety te opisują cierpienie Chrystusa. Podczas ukrzyżowania ręce i nogi Jezusa zostały przybite do krzyża, zaś podli ludzie z radością przyglądali się cierpieniom biednego człowieka. Dla nich Pan był tylko człowiekiem godnym pogardy.
W starożytności psy nie były udomowione tak bardzo jak teraz i przeważnie grupami wałęsały się po mieście żywiąc się padliną. Ciekawostką jest, że w Aszkelonie odkryto cmentarzysko ok. 700 psów z okresu perskiego zaś mezopotamska bogini Ninkarrak często przedstawiana była pod postacią psa gdyż wierzono, że psy mają właściwości lecznice.
(19) Między siebie dzielą szaty moje I o suknię moją los rzucają.
(19) moje szaty dzielą między siebie i los rzucają o moją suknię.
Werset ten został użyty w opisie ukrzyżowania Jezusa gdy żołnierze rzymscy rzucali losy o to który z nich weźmie suknię. Suknie w ówczesnych czasach były dość drogie, niech więc nas nie dziwi fakt że nie chciano jej niszczyć.
(20) Ty zaś, Panie, nie oddalaj się! Mocy moja, pośpiesz mi z pomocą! (21) Ocal duszę moją od miecza, Z psich łap jedyne dobro moje! (22) Wybaw mnie z paszczy lwa I od rogów bawołów... Ty odpowiedziałeś mi!
(20) Ty zaś, o Panie, nie stój z daleka; Pomocy moja, spiesz mi na ratunek! (21) Ocal od miecza moje życie, z psich pazurów wyrwij moje jedyne dobro, (22) wybaw mnie od lwiej paszczęki i od rogów bawolich - wysłuchaj mnie!
Jezus jak również Dawid oraz my sami powinniśmy prosić Pana o pomoc a gdy szczerze o nią prosimy to z pewnością ją otrzymamy, choć niekoniecznie taką jaką oczekujemy. Bóg wie najlepiej jak nam pomóc, zaufajmy Mu w tej kwestii.
Wychwalanie Pana
(23) Będę opowiadał imię twoje braciom moim, Będę cię chwalił pośród zgromadzenia. (24) Wy, którzy się boicie Pana, chwalcie go! Wysławiajcie go wszyscy potomkowie Jakuba! Bójcie się go wszyscy potomkowie Izraela!
(23) Będę głosił imię Twoje swym braciom i chwalić Cię będę pośród zgromadzenia: (24) Chwalcie Pana wy, co się Go boicie, sławcie Go, całe potomstwo Jakuba; bójcie się Go, całe potomstwo Izraela!
W Psalmie następuje przełom. Prośby przerodziły się w radość.
Podczas modlitw (mowa o prawdziwych modlitwach a nie stałym powtarzaniem tego samego) dobrym pomysłem jest to by od razu argumentować swoje prośby (zakładając, że w danej modlitwie o coś prosimy), dzięki czemu będziemy mogli mieć na to lepsze spojrzenie. Byś może, zobaczymy że to o co prosimy nie jest nam potrzebne.
Zmartwychwstanie Jezusa oraz wybawienie Dawida z opresji spowodowało to, że Bóg mógł być jeszcze bardziej wychwalany.
Czy wierzący powinien bać się Pana? Strach przed Bogiem dla wierzącego to inaczej szacunek przed Jego majestatem, podziw dla Jego mocy i siły, nie jest to strach w potocznym tego słowa znaczeniu. Jeśli mowa o strachu to bać się powinniśmy konsekwencji grzeszenia bo tą jest śmierć wieczna. Tylko łaska Zbawiciela może nas uchronić przed wyrokiem śmierci wiecznej.
Szczere serce zostanie wysłuchane
(25) Gdyż nie wzgardził i nie brzydził się nędzą ubogiego Ani nie ukrył przed nim oblicza swego, Lecz gdy wołał do niego, wysłuchał go...
(25) Bo On nie wzgardził ani się nie brzydził nędzą biedaka, ani nie ukrył przed nim swojego oblicza i wysłuchał go, kiedy ten zawołał do Niego.
Bóg kocha każdego człowieka bez względu na to kim jest. Nędzy i ubogi w Piśmie Świętym nie zawsze oznacza osobę biedną materialnie ale również osoby skromne, pobożne i szykanowane przez bezbożników które niekoniecznie żyją w nędzy.
(26) Od ciebie pochodzi moja pieśń pochwalna w wielkim zgromadzeniu. Śluby moje spełnię wobec tych, którzy się ciebie boją.
(26) Dzięki Tobie moja pieśń pochwalna płynie w wielkim zgromadzeniu. Śluby me wypełnię wobec bojących się Jego.
Jezus obiecał nam, że obdarzy łaską zbawienia tych którzy miłowali Pana. Spełnienie tej obietnicy czyli ślubu zostanie wypełnione na wielkim zgromadzeniu jakim będzie wzięcie nas do nieba na 1000 lat by po okresie ciemności powrócić z wybrańcami na odnowioną ziemię (więcej o tym wydarzeniu przeczytasz w Apokalipsie).
(27) Ubodzy jeść będą i nasycą się. Będą chwalić Pana ci, którzy go szukają... Niech serce wasze ożyje na zawsze!
(27) Ubodzy będą jedli i nasycą się, chwalić będą Pana ci, którzy Go szukają. Niech serca ich żyją na wieki.
Tak jak wspomniano powyżej, ubodzy w Biblii to nie zawsze osoby biedne materialnie. Czy w niebie będą również bogaci? Jeśli miłowali Boga to z pewnością tak, problem jednak w tym, że bogaci najczęściej nie mają czasu dla Pana a pieniądze które mają nie przeznaczają w takich ilościach jakie by mogli przeznaczać dla potrzebujących.
(28) Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie krańce ziemi, I pokłonią się przed nim wszystkie rodziny pogan. (29) Bo do Pana należy królestwo, On panuje nad narodami. (30) Tylko jemu oddawać będą cześć wszyscy możni ziemi, Padną przed nim na kolana wszyscy, którzy się w proch obracają, I nie mogą utrzymać się przy życiu.
(28) Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi; i oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie, (29) bo władza królewska należy do Pana i On panuje nad narodami. (30) Tylko Jemu oddadzą pokłon wszyscy, co śpią w ziemi, przed Nim zegną się wszyscy, którzy w proch zstępują. A moja dusza będzie żyła do Niego,
W czasach ostatecznych na ziemi nastąpi ożywienie duchowe i wielu niewierzących przyjmie Boga do swojego serca. Ci którzy nie przyjmą znamienia Antychrysta zostaną zbawieni. Czym jest Znak Bestii? Interpretacji jest wiele i na dzień dzisiejszy są to tylko domysły ale pewne jest to, że Znak Boży otrzymają miłujący Pana. Nie musimy więc się martwić o to czy otrzymamy znamię bestii jeśli będziemy miłować Boga.
(31) Potomstwo będzie mu służyć, Będzie opowiadać o Panu przyszłemu pokoleniu. (32) Przyjdą i ogłaszać będą sprawiedliwość jego Ludowi, który się urodzi, gdyż tak uczynił.
(31) potomstwo moje Jemu będzie służyć, opowie o Panu pokoleniu (32) przyszłemu, a sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi, który się narodzi: Pan to uczynił.
Powyższe słowa w nawiązaniu do powyższych wersetów są bardzo ciekawe. Jeśli jest w nich mowa o nowym życiu na nowej odrodzonej ziemi po ponownym przyjściu Pana to, wynikać z tego może że będą się tam rodzić dzieci. Nie będzie już szatana i jego diabelskich upadłych aniołów a tym samym nie będzie nikogo kto mąciłby w głowie i namawiał do złego.
Powyższe słowa można również zinterpretować jako głoszenie słowa bożego z pokolenia na pokolenia po ukrzyżowaniu Jezusa aż do Jego ponownego przyjścia, nie muszą więc się odnosić do odrodzonej ziemi i tzw. życiu po życiu.
Zapraszamy również do zapoznania się z naszymi pozostałymi artykułami:
- Psalm 3, Ufna modlitwa poranna
- Psalm 4, Ufna modlitwa wieczorna
- Psalm 5, Modlitwa o obronę
- Kananejczycy w Biblii - kim byli i dlaczego zostali wytraceni
- Proroctwo o powstaniu i upadku imperium Aleksandra Wielkiego
