Poranek

Tego ci odsyłam, a on jest sercem moim. Chciałem go przy sobie zatrzymać, aby mi w twoim zastępstwie posługiwał w więzieniu, które znoszę dla ewangelii, ale bez twego przyzwolenia nie chciałem nic uczynić, aby twój dobry uczynek nie był jakby wymuszony, lecz był z dobrej woli. - wyjaśnienie słów w artykule: List św. Pawła do Filemona - niewolnictwo w Piśmie Świętym
zło i dobro

Psalm 37 - Los złych i dobrych
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarz

 

Dla lepszego przykładu zostały użyte dwa przekłady. Pierwsze wersety pochodzą z przekładu Biblii Tysiąclecia, drugie z Uwspółcześnionej Biblii Gdańskiej.

W psalmie 37 znajdziemy słowa Dawida dla wszystkich tych, którzy znoszą przykrości wyrządzone przez innych ludzi. Ukazuje on, jak powinniśmy postępować gdy dotyka nas krzywda. Zobaczymy w nim również to, co czeka tych, którzy nie nawrócą się za swego życia. Mowa jest również o ludziach dobrego serca - jaka będzie ich przyszłość i kto się nimi zaopiekuje.

Psalm ten został napisany, gdy Dawid był już w podeszłym wieku. Mówi o tym werset 25. Dzięki temu, że przeżył tyle lat, mógł podzielić się swoimi spostrzeżeniami o dobrych i złych ludziach.

 

Nie złośćmy się na nieprawych

(1) Dawidowy. Nie unoś się gniewem z powodu złoczyńców ani nie zazdrość niesprawiedliwym,
(1) Psalm Dawida. Nie oburzaj się z powodu złoczyńców ani nie zazdrość czyniącym nieprawość.

Psalm Dawidowy to psalm którego autorstwo przypisuje się królowi Dawidowi.

Rada psalmisty jest taka by odrzucić gniew i zazdrość. Po co się denerwować? Łatwo jej zazdrościć tym co idą na łatwiznę i nie liczą się z innymi. Wydaje się to niesprawiedliwe i wzbudza gniew. Jednak zamiast oburzenia, lepiej skupić się na własnym życiu.

(2) bo znikną tak prędko jak trawa i zwiędną jak świeża zieleń.
(2) Jak trawa bowiem prędko zostaną podcięci i zwiędną jak świeża zieleń.

Złoczyńcy są tu porównani do trawy. Dlaczego? Trawa wygląda ładnie, ale przychodzi czas wycinki lub jej zwiędnięcia. Tak samo zło - jest kuszące, ale prędzej czy później przeminie. Dla nieprawych to mało optymistyczne, ale uczciwi mogą spać spokojnie.

(3) Miej ufność w Panu i postępuj dobrze, mieszkaj w ziemi i zachowaj wierność.
(3) Ufaj PANU i czyń dobrze; będziesz mieszkał na ziemi i na pewno będziesz nakarmiony.

Ufność i dobroć przynoszą stabilność i bezpieczeństwo. Według Dawida, zaufanie Bogu oraz czynienie dobra są jak solidny fundament. Może nie zbudujesz pałacu, ale na pewno będziesz miał spokojne życie wewnętrzne. Nawet jeśli za tego życia nie zaznasz spokoju fizycznego, to po powtórnym przyjściu Zbawiciela na pewno je otrzymasz.

(4) Raduj się w Panu, a On spełni pragnienia twego serca.
(4) Rozkoszuj się PANEM, a on spełni pragnienia twego serca.

Tu mamy obietnicę! Cieszenie się Bożą obecnością nie tylko daje radość, ale spełnia pragnienia serca. Zaufaj, a będzie dobrze. Mowa jest o pragnieniach serca, a nie naszych zachciankach. Pragnieniem serca może być miłość do Pana, ona jest najważniejsza.

By mieć jeszcze szansę

 

Bogu powierz swoje życie

(5) Powierz Panu swoją drogę i zaufaj Mu: On sam będzie działał
(5) Powierz PANU swoją drogę i zaufaj mu, a on wszystko wykona;

Powierz swoje plany Bogu. Praca nad sobą i rozwijanie zaufania przynoszą efekty. Czasami staramy się robić coś na siłę nie powierzając problemów Panu. Nie daje to gwarancji rozwiązania naszych doczesnych trosk, ale pozwala inaczej na nie spojrzeć. Często wielki w naszych oczach problem, nie jest tak duży jak nam się wydaje.

(6) i sprawi, że twoja sprawiedliwość zabłyśnie jak światło, a słuszność twoja - jak południe.
(6) I wyniesie twoją sprawiedliwość jak światłość, a twoją prawość jak południe.

Prawda wyjdzie na jaw. Może nie od razu, ale sprawiedliwi będą wywyższeni. To obietnica - twoje dobre uczynki nie zginą w cieniu. Zbawienia wprawdzie nie mamy z uczynków a z wiary, jednak cóż warta by była wiara bez dobrych uczynków.

(7) Upokórz się przed Panem i Jemu zaufaj! Nie oburzaj się na tego, komu się szczęści w drodze, na człowieka, co obmyśla zasadzki.
(7) Poddaj się PANU i oczekuj go; nie oburzaj się na tego, komu powodzi się w drodze, na człowieka, który spełnia swe złe zamiary.

Poddanie się to akt pokory. Czasem trzeba cierpliwie czekać i nie zżymać się na tych, którzy wygrywają nieuczciwie. Bóg ma swoje sposoby i czas, by wszystko naprawić. Kolejny werset mówiący o tym, by nie gniewać się gdy złemu się powodzi. Czas jego zapłaty jeszcze nadejdzie.

(8) Zaprzestań gniewu i porzuć zapalczywość; nie oburzaj się: to wiedzie tylko ku złemu.
(8) Zaprzestań gniewu i zaniechaj zapalczywości; nie zapalaj się gniewem do czynienia zła.

Gniew prowadzi do destrukcji. Nie warto się nakręcać, bo prędzej czy później wyrządzi więcej szkody niż pożytku. Lepiej ochłonąć i zrobić coś dobrego. Człowiek pod wpływem emocji bardzo często wybiera złe decyzje, których później żałuje. Niejedna osoba wypowiadała złe słowa, które niszczyły wieloletnie przyjaźnie czy związki. Dawid przestrzega by nie dać ponosić się emocjom.

droga zła lub dobra

 

Złoczyńcy zostaną wytępieni

(9) Złoczyńcy bowiem wyginą, a ufający Panu posiądą ziemię.
(9) Złoczyńcy bowiem będą wytępieni, a ci, którzy oczekują PANA, odziedziczą ziemię.

Ziemia czeka na cierpliwych i sprawiedliwych. Ci, którzy są źli zostaną wymazani na zawsze. To mocna zachęta do trwania przy dobrych wartościach. Bóg zapewnia nas, że po zbawieniu, ponownie zamieszkamy na odnowionej Ziemi.

(10) Jeszcze chwila, a nie będzie przestępcy: spojrzysz na jego miejsce, a już go nie będzie.
(10) Jeszcze chwila, a nie będzie niegodziwego; spojrzysz na jego miejsce, a już go nie będzie.

Cierpliwość się opłaca. Niegodziwość wydaje się trwała, ale jej dni są policzone. Wystarczy spojrzeć na historię - imperia zła upadają, czasem nawet szybciej, niż się spodziewamy. Choć nasze życie może się dłużyć, szczególnie gdy jest nam ciężko, to mimo to, czas leci do przodu. Krótkie życie ziemskie jest niczym w porównaniu do wieczności jaka jest nam obiecana.

(11) Natomiast pokorni posiądą ziemię i będą się rozkoszować wielkim pokojem.
(11) Lecz pokorni odziedziczą ziemię i będą się rozkoszować obfitością pokoju.

To nagroda dla pokornych - dziedzictwo i pokój. Nie chodzi o bogactwa, ale o spokój ducha i stabilność, coś, co złoczyńcy nigdy nie zaznają. Na odnowionej Ziemi, nie będzie już bólu i cierpienia. Zapanuje święty spokój.

(12) Przeciw sprawiedliwemu zło knuje występny i zgrzyta na niego zębami.
(12) Niegodziwy knuje przeciwko sprawiedliwemu i zgrzyta na niego zębami.

Niegodziwi knują i planują, ale to nic nowego. Złych ludzi będziemy mieć tak długo jak długo będziemy żyli. Świat jest zbyt zepsuty by przyjąć do swego serca Zbawiciela.

 

Pan śmieje się z niegodziwców?

(13) Pan śmieje się z niego, bo widzi, że jego dzień nadchodzi.
(13) Lecz Pan śmieje się z niego, bo widzi, że nadchodzi jego dzień.

Bóg widzi wszystko i zna koniec każdego planu. Może i niegodziwi są pewni swego, ale ich czas jest policzony. Bóg ma ostatnie słowo.

Czy Bóg rzeczywiście śmieje się z niegodziwego? Nadejście tego dnia, to sprawiedliwość jaka zostanie mu wymierzona - jeśli się nie opamięta .. śmierć wieczna. Czy to jest zabawne? Nie! Słowa te są symboliczne. Nawiązują również do oczyszczenia tego świata ze zła, choć ten dzień będzie smutny to zarazem radosny. Utracimy tych którzy czynili zło i nie przyjęli Boga do serca, a jednocześnie pozbędziemy się grzechu. Coś smutnego i zarazem wspaniałego.

(14) Występni dobywają miecza, łuk swój napinają, by powalić biedaka i nieszczęśliwego, by zabić tych, których droga jest prosta.
(14) Niegodziwi dobyli miecz i napinają swój łuk, aby powalić ubogiego i potrzebującego, aby zgładzić tych, którzy idą prawą drogą;

Dramat naszego świata. Tak właśnie wygląda ludzkość. Wszędzie pełno przemocy i wyzysku. Bogaci chcą być jeszcze bogatsi nie patrząc na to, że na świecie jest mnóstwo biedy i cierpienia. Zło mierzy w słabszych, ale to nie jest koniec historii.

(15) Ich miecz przeszyje własne ich serca, a ich łuki zostaną złamane.
(15) Lecz ich miecz przeszyje ich własne serca, a ich łuki będą złamane.

Narzędzia zła obrócą się przeciwko niegodziwym. Ich broń ich zawiedzie. Zło jakie chcieli wyrządzić sprawi, że utracą zbawienie. Czy może być coś gorszego?

krajobraz

 

Lepiej mieć mało ale zarobione uczciwie niż dużo a niesprawiedliwie

(16) Lepsza jest odrobina, którą ma sprawiedliwy, niż wielkie bogactwo występnych, (17) bo ramiona występnych będą połamane, a sprawiedliwych Pan podtrzymuje.
(16) Lepsza jest odrobina, którą ma sprawiedliwy, niż wielkie bogactwa wielu niegodziwych; (17) Ramiona bowiem niegodziwych będą połamane, ale sprawiedliwych PAN podtrzymuje.

Drobiazg, ale uczciwie zdobyty, jest lepszy niż wielkie majątki zdobyte nieuczciwie. Dawid ceni jakość nad ilość, co jest mocnym przekazem.

Złoczyńcy stracą siłę i zostaną pokonani. Wydaje się, że tak nie jest bo wielu złych dożywa starości. I co z tego? Poza marnym majątkiem, który dawał im jakąś tam wygodę życia stracili życie wieczne. Było warto? Zdecydowanie nie! Sprawiedliwi są duchowo wspierani przez Boga.

(18) Pan zna dni nienagannych, a ich dziedzictwo trwać będzie na wieki;
(18) PAN zna dni nienagannych, ich dziedzictwo będzie trwać na wieki.

Bóg zna przyszłość sprawiedliwych. Dziedzictwem jest nasze życie wieczne, dzięki łasce Jezusa Chrystusa.

(19) w czasie klęski nie zaznają wstydu, a we dni głodu będą syci.
(19) W czasie nieszczęścia nie doznają wstydu, a w dniach głodu będą nasyceni.

Kryzysy przychodzą, ale sprawiedliwi znajdą pocieszenie i wsparcie. To nie oznacza braku problemów, ale pewność, że nigdy nie zostaną sami. Głód o jakim mowa nie musi dotyczyć głodu fizycznego. Nieraz słyszało się o sprawiedliwych co umarli w męczarniach. Głodem tym może być słowo boże i wartości duchowe - sprawiedliwym go nie zabraknie.

ptak na niebie

 

Śmierć wieczna niegodziwców

(20) Występni natomiast poginą; wrogowie Pana jak krasa łąk zwiędną, jak dym się rozwieją.
(20) Niegodziwi zaś wyginą, a wrogowie PANA znikną jak tłuszcz barani, jak dym się rozwieją.

Zło to coś ulotnego, co wraz z nadejściem czasów końca zakończy swój żywot. Tak jak tłuszcz w ogniu, spala się dość szybko, tak samo niegodziwi dostąpią wiecznego zniszczenia.

(21) Występny pożycza, ale nie zwraca, a sprawiedliwy lituje się i obdarza.
(21) Niegodziwy pożycza i nie zwraca, a sprawiedliwy lituje się i rozdaje.

To prosty, ale wymowny kontrast. Złoczyńca bierze, a sprawiedliwy daje. Sprawiedliwi troszczą się o innych, zamiast wykorzystywać ich na swoją korzyść. Świat jest pełen złodziei i oszustów. W obecnym świecie kłamstwa, czasami ciężko jest odróżnić kto rzeczywiście potrzebuje pomocy, a kto jest naciągaczem.

(22) Błogosławieni przez Pana posiądą ziemię, przeklęci przez Niego będą wyniszczeni.
(22) Błogosławieni przez PANA odziedziczą ziemię, a przeklęci przez niego zostaną wytępieni.

Znów pojawia się obietnica dziedziczenia Ziemi, ale tym razem jako przypomnienie, że Bóg ma moc błogosławić lub odebrać błogosławieństwo. Bycie pod Bożym patronatem to najpewniejsze zabezpieczenie. Wytępienie to śmierć wieczna.

(23) Pan umacnia kroki człowieka i w jego drodze ma upodobanie.
(23) PAN kieruje krokami dobrego człowieka i jego droga mu się podoba.

Dawid mówi, że sprawiedliwi nie są sami na swojej drodze - Bóg ich prowadzi. Każdy krok, który wykonują, ma znaczenie. Czasami wydawać nam się może, że Pan nas opuścił. Jest to błędne rozumowanie! Stworzyciel nas kocha i nigdy nas nie opuści jeśli tylko chcemy by przy nas był. Czy kochający rodzić porzuciłby swoje dzieci? Nie! To tym bardziej Pan, którego miłość jest o wiele potężniejsza od ludzkiej.

By mieć jeszcze szansę

 

Pan zawsze jest przy nas

(24) A choćby upadł, to nie będzie leżał, bo rękę jego Pan podtrzymuje.
(24) Choćby upadł, nie zostanie całkowicie powalony, bo PAN podtrzymuje go swą ręką.

Upadki? Pewnie, że się zdarzają. Ale sprawiedliwi mogą liczyć na Boże wsparcie. Nawet jeśli się potkniesz, Bóg nie pozwoli, abyś całkowicie upadł. Dla każdego jest szansa na to by powrócił na właściwą drogę.

(25) Byłem dzieckiem i jestem już starcem, a nie widziałem sprawiedliwego w opuszczeniu ani potomstwa jego, by o chleb żebrało.
(25) Byłem młody i jestem już stary, lecz nie widziałem sprawiedliwego, który by był opuszczony, ani żeby jego potomstwo żebrało o chleb.

Dawid podsumowuje swoje doświadczenie. Żył długo i obserwował - nigdy nie widział, by uczciwi byli całkowicie opuszczeni. Nawet w trudnych czasach znajdują wsparcie i opiekę.

Ci co nie czytali Biblii mogą nie wiedzieć, że Dawid musiał uciekać przed Saulem. Wielokrotnie chciano go zabić. Jakby tego było mało, gdy był już królem, zdetronizować go chciał jego własny syn! Musiał opuścić stolicę uciekając przed własnym dzieckiem. Mimo to, wciąż pozostał wierny Bogu i wierzył, że Ten był stale przy nim.

(26) Lituje się on w każdym czasie i pożycza; potomstwo jego stanie się błogosławieństwem.
(26) Każdego dnia lituje się i pożycza, a jego potomstwo jest błogosławione.

Dobre czyny przynoszą dobre skutki. Sprawiedliwi są hojni i gotowi pomagać, co przenosi się na błogosławieństwo dla ich dzieci. Dawid podkreśla wartość miłosierdzia i jego wpływ na przyszłe pokolenia.

(27) Odstąp od złego, czyń dobro, abyś mógł mieszkać na wieki,
(27) Odstąp od złego i czyń dobrze, a będziesz trwał na wieki.

To prosta zasada: odejdź od zła, a znajdziesz trwałość. Wierność dobrym wartościom gwarantuje stabilność i wieczność. Kolejne zapewnienie, że dobrzy odziedziczą życie wieczne. Nie jest to równoznaczne z tym, że jak ktoś dobrze czyni, a przeklina Pana dostąpi zbawienia. Biblię należy czytać całą, jeden tekst nie zawsze wszystko wyjaśnia i opieranie się na jednym zdaniu, może przynieść fatalne skutki.

krajobraz

 

Bóg miłuje prawość

(28) bo Pan miłuje sprawiedliwość i nie opuszcza swych świętych; nikczemni wyginą, a potomstwo występnych będzie wytępione.
(28) PAN bowiem miłuje prawość i nie opuszcza swoich świętych, strzeże ich na wieki; a potomstwo niegodziwych będzie wytępione.

Miłość Boga do prawości jest wieczna, co oznacza, że nigdy nie opuści tych, którzy są wierni. To kontrast dla losu niegodziwych, których potomstwo nie doczeka się przyszłości.

Kim są święci? Według Biblii święty to każdy ten, kto czyni prawość i pragnie Pana. Jest nim wielu obecnych chrześcijan. Nie trzeba ogłaszać ich świętymi jak czyni to kościół katolicki. Bóg nie potrzebuje ludzkich tytułów by wiedzieć, kto Go miłuje. Ten kto miłuje Pana jest świętym.

Potomstwo niegodziwych będzie wytępione - to oznacza automatyczne unicestwienie dzieci niegodziwców? Tekst jest symboliczny, bo w Biblii i w życiu mamy przypadki ludzi miłujących Pana choć rodziców mieli podłych. Prawda jest jednak taka, że dzieci złych rodziców często zachowują się tak samo jak oni. Przykład jaki brali za młodu, niszczy ich życie dorosłe. Nie znaczy to, że nie ma dla nich nadziei. Wystarczą chęci by zmienić swoje nastawienie na lepsze i pójść drogą prawdy.

(29) Sprawiedliwi posiądą ziemię i będą mieszkać na niej na zawsze.
(29) Sprawiedliwi odziedziczą ziemię i będą na niej mieszkać na wieki.

Jeszcze jedno zapewnienie dla sprawiedliwych - Ziemia jest ich dziedzictwem. Nie ma tu jednak mowy o bogactwach materialnych, tylko o poczuciu przynależności i spokoju na wieki.

(30) Usta sprawiedliwego głoszą mądrość i język jego mówi to, co słuszne.
(30) Usta sprawiedliwego wypowiadają mądrość, a jego język mówi o sądzie.

Słowa sprawiedliwych mają moc. W ich ustach znajduje się mądrość i sprawiedliwość. To osoby, których rady warto słuchać, bo mówią rzeczy istotne i przemyślane. Bóg wraz z miłością okaże również sprawiedliwość na sądzie. Jedni wraz z łaską zbawienia otrzymają życie wieczne i jest to sprawiedliwe. Drudzy zaś co porzucili Pana, nie otrzymają zbawienia. To również jest sprawiedliwe - nie chciałeś Pana, to po co Ci życie wieczne, bez Niego ono nie istnieje.

(31) Prawo jego Boga jest w jego sercu, a jego kroki się nie zachwieją.
(31) Prawo jego Boga jest w jego sercu, jego kroki się nie zachwieją.

Prawa Boże są tu przedstawione jako wewnętrzny kompas. Sprawiedliwi mają to co najważniejsze w sercu, a to chroni ich przed potknięciami. Twarda podstawa, na której można polegać.

niebo

 

Zło będzie z nami do czasu oczyszczenia

(32) Występny czatuje na sprawiedliwego i usiłuje go zabić,
(32) Niegodziwy czyha na sprawiedliwego i szuka sposobności, aby go zabić.

Nie jest łatwo być sprawiedliwym, bo zawsze znajdą się przeciwnicy. Dawid pokazuje trudności z jakimi mierzą się uczciwi - zło nie śpi i szuka sposobów, by ich pokonać. Chory świat, ale nadejdzie dzień gdy zostanie oczyszczony.

(33) lecz Pan nie zostawia go w jego ręku i nie pozwala skazać, gdy stanie przed sądem.
(33) Lecz PAN nie zostawi go w jego ręku i nie potępi, gdy będzie sądzony.

Nawet jeśli sprawiedliwy znajdzie się w trudnej sytuacji, Bóg nie pozwoli, by został pokonany. Ostateczne słowo należy do Boga, a nie do niegodziwców. I choć wielu wierzących poległo z powodu przemocy, to mowa jest tu o potępieniu a nie fizycznym zwycięstwie. Potępienie na sądzie będzie oznaczało utratę zbawienia. Najgorsza z możliwych sytuacji jaka się wydarzy w życiu bezbożnika.

(34) Miej nadzieję w Panu i strzeż Jego drogi, a On cię wyniesie, abyś posiadł ziemię; zobaczysz zagładę występnych.
(34) Oczekuj PANA i strzeż jego drogi, a on cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; zobaczysz zatracenie niegodziwych.

To wezwanie do cierpliwości i wytrwałości. Jeśli będziesz trwał na ścieżce Bożej, nadejdzie czas, kiedy zobaczysz, jak Bóg działa i usuwa zło z drogi. Drogą tą będzie nowa odrodzona Ziemia z Jezusem jako królem świata.

(35) Widziałem, jak występny się pysznił i rozpierał się jak cedr zielony. (36) Przeszedłem obok, a już go nie było; szukałem go, lecz nie można było go znaleźć.
(35) Widziałem niegodziwego bardzo wyniosłego i rozpierającego się jak zielone drzewo laurowe; (36) Lecz przeminął i oto już go nie było; szukałem go, ale nie mogłem go znaleźć.

Dawid maluje obraz zła, które się pyszni, jak bujne drzewo. Wygląda imponująco, ale to tylko pozory - z czasem opadnie. Los niegodziwych jest krótki. Psalmista wskazuje ich wyniosłość, ale z czasem znikają bez śladu. Chwila świetności mija, a zostaje pustka. Słowa nie mogłem go znaleźć mogą odnosić się do wymazania bezbożników z księgi żywota. Mowa o tym jest w Księdze Objawienia - Apokalipsie 3,5 "Kto zwycięży, będzie ubrany w białe szaty i nie wymażę jego imienia z księgi życia, lecz wyznam jego imię przed moim Ojcem i przed jego aniołami."

 

Prawy odziedziczy życie wieczne

(37) Strzeż uczciwości, przypatruj się prawości, bo w końcu osiągnie [ten] człowiek pomyślność.
(37) Spójrz na nienagannego i przypatruj się prawemu, bo ten na końcu osiągnie pokój.

Człowiek prawego serca znajduje pokój, który trwa. Dawid zachęca do obserwacji ludzi uczciwych, bo ich droga kończy się spokojem i stabilnością, czyli życiem wiecznym.

(38) Wszyscy zaś grzesznicy będą wyniszczeni, potomstwo występnych wyginie.
(38) Lecz przestępcy razem zginą, niegodziwi na końcu zostaną wytępieni.

Niegodziwość prowadzi do jednego - do zniszczenia. Nawet jeśli wygląda atrakcyjnie, finał jest nieuchronny. Smutny los czeka tych co wybrali drogę zła.

(39) Zbawienie sprawiedliwych pochodzi od Pana; On ich ucieczką w czasie utrapienia.
(39) Zbawienie zaś sprawiedliwych pochodzi od PANA; on jest ich siłą w czasie utrapienia.

Ostateczna nadzieja sprawiedliwych leży w Bogu. To Stworzyciel daje zbawienie i moc, zwłaszcza w chwilach próby. Dawid przypomina, że prawdziwa siła płynie z góry a nie własnych umiejętności.

(40) Pan ich wspomaga, wyzwala; wyzwala ich od występnych i zachowuje, do Niego bowiem się uciekają.
(40) PAN ich wspomoże i wyzwoli; wyzwoli ich od niegodziwych i wybawi, bo w nim pokładają nadzieję.

Ostatni wers psalmu to zapewnienie, że Bóg zawsze wybawia tych, którzy mu ufają. Nie ważne, co się dzieje, nadzieja w Bogu nie zawiedzie. Nawet jeśli źli zwyciężają i pokonują sprawiedliwych za ich życia, to w ostatecznych rozrachunku to oni będą poniżeni a sprawiedliwi wywyższeni.

Zapraszamy również do zapoznania się z naszymi pozostałymi artykułami:

Poranek

By mieć jeszcze szansę