Księga Izajasza, rozdział 29
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienie
(1) Biada Arielowi, Arielowi, ("Ognisku Bożemu") miastu, w którym obozował Dawid! Dodajcie rok do roku, niech święta dopełnią swojej kolejności! (2) Wtedy Ja ześlę ucisk na Ariela, i będzie biadanie i narzekanie, i będziesz mi jak Ariel (Ognisko Boże). (3) I będę cię oblegał dokoła, obstawię cię strażami i wzniosę przeciwko tobie bastiony.
Miastem, w którym obozował Dawid była Jerozolima. Akcja dzieje się wiele lat po śmierci króla. W tym czasie Żydzi obchodzili święta tylko ceremonialnie, duchowo byli gdzie indziej, co tylko potęgowało ich upadek. Izrael zostanie zaatakowany przez Asyrię. Z powodu ich grzesznego życia Bóg pozwoli im to czego sami chcieli, czyli polegać na sobie i sojuszu z Egiptem.
(4) Wtedy poniżony aż do ziemi mówić będziesz i z prochu pokornie odzywać się będziesz, Twój głos dobędzie się z ziemi jak duch zmarłego, a twoja mowa z prochu jak szept.
Gdy miasto zostanie otoczone a wybawienie nie nadejdzie ze strony Egiptu (można o tym poczytać w pozostałych rozdziałach) jedynym ratunkiem mieszkańców Jerozolimy pozostanie Bóg. Mieszkańcy niegdyś świętego miasta zostali odcięci od świata zewnętrznego, wojska asyryjskie szczelnie otoczyły miasto, tysiące wrogich wojowników tylko czekało na jego upadek. Tarany, wieże oblężnicze, tunele pod murami, głód i brak wystarczającej żywności to była codzienność dla oblężonych. Zwrócą się oni wtedy z pokorą o pomoc do Stwórcy.
(5) Lecz horda twoich nieprzyjaciół stanie się jak drobny pył, a zgraja tyranów jak zdmuchnięta plewa. Stanie się to nagle, w okamgnieniu, (6) że będziesz nawiedzone przez Pana Zastępów grzmotem i wstrząsem, i głośnym hukiem, huraganem i wichrem, i płomieniem ognia pożerającego. (7) Jak jest ze snem, z widzeniem nocnym, tak będzie z hordą wszystkich narodów, walczących z Arielem (Ogniskiem Bożym) i z wszystkimi walczącymi z nim, i z jego warowniami i z gnębiącymi go. (8) Jak śni się głodnemu, że je, lecz gdy się obudzi, jego głód jest nie zaspokojony, lub jak śni się spragnionemu, że pije, lecz gdy się obudzi, jest słaby i czuje nieugaszone pragnienie, tak będzie z hordą wszystkich narodów, walczących z górą Syjon.
Wrogowie którzy zaatakują Jerozolimę zostaną zniszczeni. Ich porażka będzie błyskawiczna o czym mówią słowa: grzmot, huragan, wicher.
(9) Zdrętwiejcie i pozostańcie zdrętwiali, zaślepcie się i trwajcie w zaślepieniu! Upijcie się, lecz nie winem, zataczajcie się, lecz nie od mocnego napoju. (10) Gdyż Pan wylał na was ducha twardego snu i zamknął wasze oczy, to jest proroków, i zakrył wasze głowy, to jest jasnowidzów. (11) Dlatego z widzeniem tego wszystkiego jest u was tak, jak ze słowami zapieczętowanej księgi; gdy się ją poda temu, który umie czytać, i powie: Przeczytaj to, proszę, wtedy on odpowiada: Nie potrafię, gdyż to jest zapieczętowane; (12) a gdy się poda księgę takiemu, który nie umie czytać, i powie: Przeczytaj to, proszę, wtedy on odpowiada: Nie umiem czytać.
Lud który miał Świątynię Bożą, proroków, cudowną historię z Bogiem stoczył się tak nisko, że nie potrafi (bo nie chce) słuchać już proroctw. Odrzuca je na swoją zgubę. Czy dzisiejszy świat nie jest podobny?
Obłuda ludzka
(13) I rzekł Pan: Ponieważ ten lud zbliża się do mnie swoimi ustami i czci mnie swoimi wargami, a jego serce jest daleko ode mnie, tak że ich bojaźń przede mną jest wyuczonym przepisem ludzkim,
Obłuda Izraela nie jest ukryta przed Panem. Kapłani wraz z niemal całym ludem obchodzili święta ale cóż z tego. Dla Boga liczy się serce. W Biblii czytamy, że Bóg miał już dosyć obchodzenia świąt, zbrzydły mu one, nie mógł na nie patrzeć. Chciał widzieć ich dobre serca. Księga Izajasza 1.13-18 "Nie składajcie już ofiary daremnej, kadzenie, nowie i sabaty mi obrzydły, zwoływanie uroczystych zebrań - nie mogę ścierpieć świąt i uroczystości. Waszych nowiów i świąt nienawidzi moja dusza, stały mi się ciężarem, zmęczyłem się znosząc je. A gdy wyciągacie swoje ręce, zakrywam moje oczy przed wami, choćbyście pomnożyli wasze modlitwy, nie wysłucham was, bo na waszych rękach pełno krwi. Obmyjcie się, oczyśćcie się, usuńcie wasze złe uczynki sprzed moich oczu, przestańcie źle czynić! Uczcie się dobrze czynić, przestrzegajcie prawa, brońcie pokrzywdzonego, wymierzajcie sprawiedliwość sierocie, wstawiajcie się za wdową! Chodźcie więc, a będziemy się prawować - mówi Pan! Choć wasze grzechy będą czerwone jak szkarłat, jak śnieg zbieleją; choć będą czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna."
Jak wiele ludzi chodzi do kościoła by potem grzeszyć bez umiaru? Ci którzy tak łatwo oskarżają Izrael o to, że tak nisko upadł, niech rozejrzą się dookoła. Dziś mamy podobnie. W wielu kościołach odbywają się ceremonie a życie osób duchownych jest w środku zepsute.
(14) dlatego też Ja będę nadal dziwnie postępował z tym ludem, cudownie i dziwnie, i zginie mądrość jego mędrców, a rozum jego rozumnych będzie się chował w ukryciu.
Do interpretacji pomocny jest 1 List do Koryntian, gdzie Paweł zacytował ten werset. Izrael tak nisko upadł, że proroctwa wypowiadane m.in. przez Izajasza były dla nich głupotą. Jak straszny musiał być to obraz, lud wybrany w ogóle nie rozumiał swojego Boga.
Głupota ludzka nie zna granic
(15) Biada tym, którzy głęboko ukrywają przed Panem swój zamysł, których działanie odbywa się w ciemności i którzy mówią: Kto nas widzi? Kto wie o nas? (16) O, jak przewrotni jesteście! Tak jak gdyby można garncarza stawiać na równi z gliną! Jak gdyby dzieło mogło mówić o swoim twórcy: Nie on mnie stworzył, a garnek mówił o garncarzu: On nic nie umie!
Głupota ludzka nie zna granic. Żydzi mieli świadomość że Stwórca istnieje, ale Go nie szanowali, w swoim chorym zapędzie doszli do takiego stanu, że uważali iż Pan nie widzi to co oni wyprawiają. No cóż, dziś mamy identycznie, niby ludzie wierzą w Boga a żyją tak jakby nie istniał. Jesteśmy jak stary Izrael.
(17) Zaiste, już za małą chwilkę Liban przemieni się w urodzajne pole, a urodzajne pole będzie uważane za las.
Gdy nastanie czas miłości, ziemie Libanu będą służyć jako urodzajne pole, zaś to co teraz uważa się za dobrą ziemię uzna za nieużytek tak że ten będzie leżeć odłogiem aż wyrośnie tam las. Ogólna myśl jest taka, że to co dziś uznaje się za dobrą ziemią, w przyszłości uznawane by było za marność.
(18) W owym dniu głusi będą słyszeć słowa księgi, a oczy ślepych z mroku i z ciemności będą widzieć, (19) pokorni zaś na nowo będą się radować Panem, a ubodzy weselić Świętym Izraelskim. (20) Gdyż nie będzie tyrana i skończy się szyderca, i będą wytępieni wszyscy, którzy czyhają na sposobność do zbrodni, (21) którzy słowem przywodzą ludzi do grzechu, zastawiają pułapkę na rozjemcę w sądzie, a tego, który ma słuszność, odprawiają z niczym.
Nadejdzie dzień w którym ludzie będą rozumieć to co mówi do nich Bóg, wzrośnie poznanie. Źli ludzie zostaną wytępieni.
(22) Dlatego tak mówi Pan, Bóg domu Jakuba, ten, który odkupił Abrahama: Jakub nie dozna wtedy hańby i nie zblednie wtedy jego twarz, (23) bo gdy ujrzą wśród siebie dzieło moich rąk, uświęcą moje imię i Świętego Jakubowego będą czcić jako Świętego, i będą się bać Boga Izraelskiego. (24) Ci, którzy duchowo błądzili, nabiorą rozumu, a ci, którzy szemrali, przyjmą pouczenie.
Jakub to ludzie którzy przeżyją czas prześladowań. W tym wersecie jest dużo nadziei, czytamy że osoby które błądziły i szemrały przeżyją. Nie znaczy to, że przeżyją wszyscy, w wersecie 20 podane jest że źli zostaną wytępieni. Jasnym jest, że uratowani będą ci co się na nowo nawrócili.
Zapraszamy również do zapoznania się z naszymi pozostałymi artykułami:
- Psalm 43, Modlitwa o wybawienie
- Psalm 18, wersety 1-20, Modlitwa dziękczynna za wybawienie
- Czy Bóg miał żonę? - Ashera - Aszera w Biblii
- Wieża Babel i jej znaczenie biblijne, które ważne jest aż do dzisiaj
- Asyryjczycy, Asyria, Niniwa - brutalny naród w Piśmie Świętym