By mieć jeszcze szansę

Jeśli odpłacałem złem temu, który żyje ze mną w pokoju, i ograbiłem tego, który mnie gnębił bez powodu, Niech mnie ściga i pochwyci nieprzyjaciel i wdepcze w ziemię życie moje, A cześć moją w proch obali! Sela. - wyjaśnienie słów w artykule: Psalm 7 - interpretacja - Bóg sędzią sprawiedliwych
Babilon brama

Księga Jeremiasza, rozdział 50.1-13
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienie

 

(1) Słowo, które wypowiedział Pan przez proroka Jeremiasza o Babilonie, o kraju Chaldejczyków: (2) Zwiastujcie między narodami i głoście, podnieście sztandar, głoście, nie ukrywajcie, mówcie: Babilon zdobyty, Bel zhańbiony, Marduk rozbity, zhańbione jego posągi, rozbite jego bałwany. (3) Gdyż wyruszył przeciwko niemu naród z północy, i ten obróci jego ziemię w pustynię, tak że nie będzie w niej mieszkańca, zarówno człowiek jak i bydło ucieknie w popłochu.

Słowa prorocze jakich wiele o Babilonie w Piśmie Świętym. W Księdze Jeremiasza często proroctwa bliższe wypełnieniu wplątane są w proroctwa odległe dotyczące czasów końca, są one również dwuznaczne, tzn. dotyczą okresu Starożytnego Babilonu jak i Babilonu symbolu zła, kojarzonego z Szatanem. W całym Piśmie Świętym, szatan - zło przedstawiane jest jako Babilon więc nie zawsze słowo Babilon odnosi się do miasta ale do systemu, Lucyfera i ogólnie tym czym jest zło.

By mieć jeszcze szansę

Miasto Babilon zostało zdobyte przez Cyrusa, króla Persji. Persowie w pewnej odległości od miasta, skierowali rzekę do wydrążonego koryta rzecznego, tym samym osuszając fosy otaczające twierdzę. Atak nastąpił nocą, oddziały perskie weszły do miasta pod potężnymi bramami które zwisały nad wyschniętą rzeką. Według Herodota miasto nie zostało wówczas zniszczone, ponieważ w jego zdobyciu pomagali zbuntowani kapłani oraz mieszkańcy miasta. O wysuszeniu rzeki i zdobyciu Babilonu 210 lat przed tymi wydarzeniami pisał prorok Izajasz m.in. w rozdziałach 44 i 45 Księgi Izajasza.

Bel Marduk to bóstwo czczone przez babilończyków oraz lud Mezopotamii. W około 481 r. przed Chrystusem, wódz perski Kserkses zabrał 5,5 metrowy złoty posąg Marduka oraz zniszczył świątynię Esagila. W późniejszych latach posąg został zniszczony.

(4) W owych dniach i w owym czasie - mówi Pan, przyjdą synowie izraelscy wraz z synami judzkimi, pójdą z płaczem i będą szukać Pana, swojego Boga. (5) Będą się pytać o Syjon, ku niemu zwrócą swoje spojrzenie: Chodźcie, a przyłączmy się do Pana w przymierzu wiecznym, które nie będzie zapomniane! (6) Mój lud był trzodą zabłąkaną; ich pasterze wiedli ich na manowce, tak że tułali się po górach, schodzili z góry na pagórek, zapomnieli o swoim legowisku. (7) Wszyscy, którzy ich spotykali, pożerali ich, a ich wrogowie mówili: Nie my jesteśmy winni, że zgrzeszyli przeciwko Panu, niwie sprawiedliwości i nadziei ich ojców. (8) Uchodźcie ze środka Babilonu, z kraju Chaldejczyków, wychodźcie i bądźcie jak barany przed trzodą.

Judejczycy którzy zostali uprowadzeni do niewoli babilońskiej, dopiero po 70 latach zaczną wracać do Judei celem odbudowy kraju wraz z Jerozolimą i Świątynią Pańską. Jedną z ciekawszych ksiąg Pisma Świętego jest Księga Nehemiasza w której czytamy o odbudowie murów miasta oraz gorliwości z jaką Nehemiasz zabrał się do pracy.

(9) Bo oto Ja pobudzę i sprowadzę przeciwko Babilonowi gromadę wielkich narodów z ziemi północnej; i staną do walki przeciwko niemu, stamtąd będzie zdobyty. Ich strzały są jak u wprawnego rycerza, żadna nie wraca bez skutku.

Wprawdzie samo miasto zdobyto bez krwawych starć, to nim do tego doszło armia Cyrusa toczyła bitwy na ziemiach Babilonii.

Poranek

Babilon lew

 

Proroctwo o upadku Babilonu

(10) Chaldea stanie się łupem, wszyscy, którzy ją złupią, nasycą się - mówi Pan. (11) Tak, weselcie się! Tak, wykrzykujcie radośnie, wy, łupieżcy mojego dziedzictwa, tak, podskakujcie jak cielęta na łące i rżyjcie jak ogiery! (12) Zhańbiona będzie bardzo wasza matka, wstydem okryta wasza rodzicielka; oto jako ostatnia wśród narodów stanie się pustynią, ziemią suchą, stepem. (13) Z powodu gniewu Pana będzie nie zamieszkana i cała stanie się pustynią; ktokolwiek będzie przechodził koło Babilonu, będzie przejęty grozą i będzie świstał nad wszystkimi jego ciosami.

Miasto stopniowo traciło na znaczeniu po części za sprawą włączenia go do prowincji asyryjskiej. Dopiero zdobycie Babilonu przez Aleksandra Wielkiego na krótką chwilę ożyło ale co ciekawsze to właśnie za sprawą Seleukosa I (oficer w armii Aleksandra) zostało założone nowe miasto Seleucja położone blisko Babilonu i to one stało się główną przyczyną opustoszenia Babilonu. W 275 r. przed Chrystusem ogłoszono je miastem królewskim i siłą przesiedlano mieszkańców z upadającego Babilonu. W I wieku przed Jezusem niegdyś tak potężne miasto zostało opustoszałe i z biegiem czasu pokryte pustynnym piaskiem.

Zapraszamy również do zapoznania się z naszymi pozostałymi artykułami:

By mieć jeszcze szansę

By mieć jeszcze szansę