By mieć jeszcze szansę

Nie mniemajcie, że przyszedłem, przynieść pokój na ziemię; nie przyszedłem przynieść pokój, ale miecz. Bo przyszedłem poróżnić człowieka z jego ojcem i córkę z jej matką, i synową z jej teściową. - wyjaśnienie słów w artykule: Ewangelia Mateusza, rozdział 10.34-42 - Nie mniemajcie, że przyszedłem, przynieść pokój na ziemię; nie przyszedłem przynieść pokój, ale miecz
niebo chmury

Psalm 18,21-51 - Król dzięki czyni za zwycięstwo
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarz

 

Dla lepszego zrozumienia zostały użyte dwa przekłady. Pierwsze wersety pochodzą z przekładu Biblii Warszawskiej, drugie z przekładu Biblii Tysiąclecia.

Psalm 18, wersety 1-20, Modlitwa dziękczynna za wybawienie i zwycięstwo <- pierwsza część komentarza do Psalmu 18.

(21) Wynagrodził mi Pan według sprawiedliwości mojej, Oddał mi według czystości rąk moich.
(21) Pan nagradza moją sprawiedliwość, odpłaca mi według czystości rąk moich.

Czy dobre i bogobojne postępowanie sprawia, że dzięki temu Bóg odpłaca nam dobrem? Logicznie rzecz ujmując tak, ponieważ nierozumnym by było aby Bóg nie pomagał dzieciom które go kochają. Pomoc boża nie jest jednak ukierunkowana materialnie ale duchowo. Dla nas samych lepiej by było być biednym na tej ziemi i otrzymać życie wieczne niż być teraz bogatym i utracić wieczność.

Bóg o tym wie, zna nasze serca, wie ile pieniędzy potrzebujemy oraz to ile nie jest nam w stanie zaszkodzić. W Biblii są jednak ludzie którzy posiadali ogromny majątek a mimo to dalej miłowali Pana, są nimi np. Abraham, Józef, Job, Dawid.

Jedyną osobą na ziemi która mogła otrzymać zbawienie na podstawie bezgrzesznego życia oraz uczynków jest Jezus Chrystus.

(22) Strzegłem bowiem dróg Pana I grzesznie nie odstąpiłem od Boga mego.
(22) Strzegłem bowiem dróg Pańskich i nie odszedłem od mojego Boga,

Słowa te z pełną świadomością i uczciwością w dosłownym znaczeniu może wypowiedzieć tylko i wyłącznie Jezus, dlaczego więc Dawid pisze w ten sposób również o sobie? Czy odważyłby się napisać ten psalm po tym jak spowodował śmierć Uriasza by zdobyć jego żonę Batszebę? Z kart Pisma Świętego wiemy przecież, że psalmista postąpił wówczas haniebnie. Znaczenie tego wersetu w stosunku do Dawida jest takie, że żałował swych grzechów i choć uczynił nieprawość to sercem do końca swego życia miłował Boga.

(23) Bo mam przed sobą wszystkie prawa jego, A przykazań jego nie odrzucam od siebie.
(23) bo mam przed sobą wszystkie Jego przykazania i nie odrzucam od siebie Jego poleceń,

Przykazania boże jakie dziś zna większość tzw. osób wierzących nie są tymi jakie zapisane są w Piśmie Świętym. Więcej o tym w artykule 10 przykazań Bożych.

Poranek

 

Psalm nawiązuje do Jezusa

(24) Byłem wobec niego nienaganny I wystrzegałem się niegodziwości mojej. (25) Przeto oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, Według czystości rąk moich przed oczyma jego.
(24) lecz jestem wobec Niego bez skazy i wystrzegam się grzechu. (25) Pan mię nagradza za moją sprawiedliwość, za czystość rąk przed Jego oczyma.

Tylko Jezus mógł powiedzieć że jest bez skazy i wystrzegł się grzechu. Jeśli słowa te mają określać Dawida to nie bardzo do niego pasują, ponieważ on też grzeszył, jakże więc mógł być bez skazy? Psalmy Dawida nawiązują do Zbawiciela, Bóg dał mu więc pewne widzenie, w jakiś sposób musiał poznać przyszłość. Słowa te mogą nawiązywać do życia przyszłego, gdy psalmista zostanie oczyszczony z wszystkich grzechów jakie dotychczas popełnił. Sprawiedliwością będzie to, że Jezus umarł by go zbawić.

(26) Z pobożnym obchodzisz się łaskawie, Z nienagannym postępujesz nienagannie. (27) Z czystym okazujesz się czysty, A z przewrotnym postępujesz przewrotnie. (28) Ty bowiem wybawiasz lud ubogi, Lecz oczy wyniosłych poniżasz.
(26) Ty jesteś miłościwy dla miłościwego i względem nienagannego działasz nienagannie, (27) względem czystego okazujesz się czystym, wobec przewrotnego jesteś przebiegły. (28) Albowiem Ty wybawiasz naród uniżony a pognębiasz oczy wyniosłe.

Widzimy tutaj jak Bóg postępuje z tymi którzy go kochają. Czysty to osoba która jest wierna Panu. Lud ubogi to ci co szczerze wierzą w Pana i na nim opierają swoje życie.

(29) Ty zaiste zapalasz pochodnię moją; Pan, Bóg mój, oświeca ciemności moje.
(29) Bo Ty, Panie, każesz świecić mojej pochodni: Boże mój, oświecasz moje ciemności.

Pochodnia w tym przypadku symbolizuje obecność bożą w naszym życiu, ciemność zaś to życie bez Boga. Światło jakie mamy pochodzi od Stworzyciela. Bóg dał nam nie tylko światłość widzialną czyli słońce i gwiazdy ale również tą ważniejszą, światłość duchową bez której życie pozbawione by było sensu.

 

Słowo Pańskie jest wypróbowane

(30) Gdyż z tobą rozbijam drużynę, A z Bogiem moim przesadzam mur. (31) Droga Boża jest doskonała, Słowo Pańskie jest wypróbowane. Jest tarczą wszystkim, którzy w nim ufają.
(30) Bo z Tobą zdobywam wały, mur przeskakuje dzięki mojemu Bogu. (31) Bóg - Jego droga jest nieskalana, słowo Pana w ogniu wypróbowane; On tarczą dla wszystkich, którzy doń się chronią.

Życie z Bogiem sprawia, że jesteśmy w stanie pokonać każdą przeszkodę na swojej drodze życia. Choć wielu chrześcijan zginęło broniąc się przed bezbożnikami to w rzeczywistości wygrali oni życie wieczne. Bóg jest schronieniem dla każdego kto pragnie Jego miłości.

(32) Któż bowiem jest Bogiem oprócz Pana? Kto jest skałą prócz Boga naszego?
(32) Bo któż jest Bogiem prócz Pana? Lub któż jest Skałą prócz Boga naszego?

Biblia uczy nas że jest tylko jeden Bóg: Ojciec, Syn Boży i Duch Święty. Izraelici otoczeni byli narodami wyznającymi wielobóstwo. Wszystkie ościenne pogańskie religie upadły a ostała się wiara w jednego Boga.

(33) Bóg, który mię opasuje mocą, A uczynił doskonałą drogę moją. (34) Nogi moje czyni rącze jak u łani I na wyżynach postawił mnie.
(33) Bóg, co mocą mnie przepasuje i nienaganną czyni moją drogę, (34) On daje moim nogom rączość nóg łani i stawia mnie na wyżynach,

Rącze jak u łani nawiązują do jeleni oraz kóz pewnie i bezpiecznie stąpających po trudnym terenie górskim. Osoba mają zdolność poruszania się tak łatwo jak łania może wraz z Panem przebyć każdą drogę.

Werset ten w nawiązaniu do Dawida, pokazuje jak wielką czerpie siłę do walki gdy wie, że Pan jest razem z nim. Wszystkie wojny jakie Dawid stoczył w swym życiu zakończył zwycięstwem, musiał wprawdzie uciekać przed Saulem a w późniejszym okresie życia przed własnym synem z Jerozolimy ale mimo to w ostateczności to on wygrywał.

niebo chmury

 

Psalm i powtórne przyjście Jezusa

(35) Ręce moje zaprawia do walki I ramiona moje napinają łuk spiżowy.
(35) On ćwiczy moje ręce do bitwy, a ramiona - do napinania spiżowego łuku.

Przyjmuje się, że ten oraz kolejne wersety opisują ponowne przyjście Zbawiciela Jezusa Chrystusa. W Nowym Testamencie możemy przeczytać o tym, jak Zbawiciel zapowiedział że wróci po tych, którzy się go nie wyrzekli i oczekiwali Jego powrotu. Poniższe wersety w sposób poetycki przedstawiają Pana przybywającego uratować swój lud z rąk wroga.

Łuk spiżowy w starożytności nawiązywał do broni jaką posługiwali się bogowie.

(36) Dajesz mi tarczę zbawienia swego I prawica twoja wspiera mnie, A łaskawość twoja czyni mnie wielkim.
(36) Dajesz mi tarczę Twą dla ocalenia, i wspiera mnie Twoja prawica, a Twoja troskliwość czyni mnie wielkim.

Jezus przybywający na ratunek trzyma w ręku tarczę zbawienia którą ochroni każdego kogo weźmie do nieba.

Dawid wie, że wiara w Pana da mu zbawienie dzięki czemu czuje się wielki (nie mylić z pychą). Wielkim powinien czuć się każdy kto wierzy w Boga. Każdy z nas jest wyjątkowym dzieckiem bożym, dla którego cierpiał i umarł Jezus. Nie warto się poniżać i uznawać za mało wartościowego tylko dlatego, że inni tak mówią. Jeśli siebie poniżasz, pamiętaj że Zbawiciel przyszedł również po ciebie, a nawet więcej, przyszedłby nawet jeśli miałby zginąć tylko dla ciebie. Mając tą świadomość możesz czuć się wielki, jest w niebie istota która bardzo cierpiała dla twego zbawienia.

(37) Dajesz szeroką drogę krokom moim I nie zachwiały się kostki moje! (38) Będę ścigał nieprzyjaciół moich i dopędzę ich, A nie zawrócę, póki ich nie zniszczę. (39) Rozbiję ich tak, że nie zdołają powstać! Padną pod nogi moje. (40) Opasałeś mnie mocą do boju, Przeciwników moich rzuciłeś pode mnie, (41) Sprawiłeś, że nieprzyjaciele moi uciekli przede mną, A ja zniszczę tych, którzy mnie nienawidzą.
(37) Wydłużasz mi kroki na drodze i stopy moje się nie chwieją. (38) Ścigam mych wrogów i dopadam, a nie wracam, póki nie zginą. (39) Starłem ich, nie mogli się podnieść, upadli pod moje stopy. (40) Mocą mnie przepasujesz do bitwy, sprawiasz, że przeciwnicy gną się pode mną, (41) zmuszasz wrogów moich do ucieczki, a wytracasz tych, co mnie nienawidzą.

Jest to kontynuacja barwnego opisu przyjścia Zbawiciela na ziemię. Opis ten pasuje również do trzeciego przyjścia Zbawiciela po 1000 letniej ciemności jaka zapanuje po Jego drugim przyjściu na ziemię. W Apokalipsie przeczytać możemy o tym, jak demony i niezbawieni zaatakują święte miasto Jeruzalem. Podczas tej bitwy zostaną oni pokonani i zniszczeni na zawsze, tzn. nie będą już istnieć, dzięki temu wiemy że dusza ludzka oraz demony nie są nieśmiertelne.

Poranek

 

Ci co wzgardzili Bogiem nie otrzymają zbawienia

(42) Wołali, lecz nie było wybawiciela, Wzywali Pana, lecz im nie odpowiedział. (43) Starłem ich jak proch na wietrze, Usunąłem ich jak błoto na ulicy. (44) Wyratowałeś mię z waśni ludu, Postawiłeś mię na czele narodów. Lud, którego nie znam, służy mi. (45) Na samo słowo jest mi posłuszny, Cudzoziemcy schlebiają mi. (46) Cudzoziemcy upadają na duchu I drżąc wychodzą z twierdz swoich. (47) Pan żyje! Nich będzie błogosławiona skała moja! Niech będzie wywyższony Bóg, mój Zbawiciel! (48) Bóg odpłaca za krzywdy moje I poddaje mi narody... (49) Ratujesz mnie od zaciekłych nieprzyjaciół, Wynosisz mnie ponad przeciwników, Ocalasz mnie od męża gwałtownego.

(42) Wołają - lecz nie ma wybawcy; do Pana - lecz im nie odpowiada. (43) Jak proch na wietrze ich rozrzucę, zdepczę jak błoto uliczne. (44) Ty mnie ocalasz od buntów ludu, ustanawiasz mnie głową narodów. Służy mi lud, którego nie znałem. (45) Są mi posłuszni na pierwsze wezwanie; cudzoziemcy mi schlebiają. (46) Cudzoziemcy bledną, z drżeniem wychodzą ze swoich warowni. (47) Niech żyje Pan! Moja Skała niech będzie błogosławiona! Niech będzie wywyższony Bóg, mój Zbawca, (48) Bóg, który zapewnia mi pomstę i poddaje mi narody, (49) wybawia mnie od nieprzyjaciół, wynosi nad moich wrogów i uwalnia od gwałtownika.

Jezus zapowiedział, że ci co go odrzucili nie otrzymają zbawienia. Życia wiecznego nie otrzymają również ci którzy wierzyli w Niego na pokaz, nawet gdy się modlili i nawoływali innych do bogobojności. Bóg oceni nas na podstawie naszego serca, zna je doskonale, oszuści udający pobożnych nie odziedziczą Królestwa Bożego. Wielu z tych, których dziś uważamy za tzw. pewniaków do zbawiania, znajdzie się poza murem odnowionej Jerozolimy.

W Objawieniu św. Jana przeczytać możemy o tym, jak Jezus po powtórnym przyjściu na ziemię, będzie naszym królem a narody będą mu posłuszne.

Opis ten pasuje również jako poetyckie przedstawienie dokonań wojennych Dawida. Izrael za jego czasów rozrósł się militarnie oraz terytorialnie, przechodził tzw. złote lata. 

(50) Przeto będę cię, Panie, wysławiał między narodami I będę śpiewał imieniu twemu.
(50) Przeto będę Cię, o Panie, chwalił wśród narodów i będę wysławiał Twoje imię.

Werset 50 zacytowany zostały w Liście do Rzymian 15.9 który według biblistów został użyty przez apostoła Paweł w odniesieniu do Jezusa Chrystusa. Komentatorzy uznają więc, że Psalm ten ma dwa znaczenia. W pierwszej interpretacji słowa wypowiada król Dawid radujący się opieką boża, w drugiej interpretacji zaś słowa wypowiada Jezus Chrystus do Boga Ojca. Obie wersje są poprawne, ponieważ wiele tekstów biblijnych ma więcej niż jedno znaczenie, czego dobrym przykładem jest Psalm 16.

(51) Zapewniasz wielką pomoc królowi swemu I okazujesz łaskę pomazańcowi swemu, Dawidowi, i potomstwu jego na wieki.
(51) Tyś zwycięstwa wielkie dał królowi i Twemu pomazańcowi okazałeś łaskę, Dawidowi i jego potomstwu na wieki.

Według linii genealogicznej Jezus Chrystus jest potomkiem króla Dawida.

Zapraszamy również do zapoznania się z naszymi pozostałymi artykułami:

Poranek

Poranek