Psalmy

Psalm 3 - Modlitwa prześladowanego
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarz

Psalm 3 to jedna z pierwszych modlitw Dawida, którą Biblia łączy z bardzo konkretną sytuacją historyczną - buntem jego syna Absaloma. To tekst w którym przeplatają się rozpacz, lęk i niepewność, ale także zaufanie, wiara i ufność w Boże zwycięstwo.

Widzimy tutaj człowieka, który nie tylko stracił władzę i został zdradzony przez własnego syna, lecz także musiał uciekać z miasta. Jerozolima była wówczas stolicą kraju. Towarzyszy mu smutek, poczucie niesprawiedliwości i ciężar dawnych grzechów, które stały się częścią przyczyn tragedii. A jednak w całym tym chaosie Dawid nie ucieka od Boga... przeciwnie, kieruje ku Niemu swój głos.

Psalm 2 - Mesjasz Królem
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarz

Psalm 2 to jeden z najbardziej proroczych psalmów, który ukazuje zmaganie się świata z Bogiem i zapowiada zwycięstwo Mesjasza. Tekst ten pokazuje dwa oblicza ludzkiej historii. Bunt narodów, które nie chcą uznać panowania Stwórcy, oraz królewską władzę Chrystusa, którego Bóg ustanowił nad całym światem.

Na początku widzimy obraz chaosu. Królowie ziemi spiskują, ludy się burzą, a przywódcy odrzucają prawo Boże, które uważają za ciężar. To nie tylko opis sytuacji z czasów Dawida, ale także proroctwo odnoszące się do śmierci Jezusa i do wydarzeń czasów ostatecznych. Historia pokazuje, że człowiek od wieków próbuje żyć tak, jakby Boga nie było. A jednak żaden bunt nie zdoła obalić Jego władzy.

Psalm 1 - Dwie drogi życia
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarz

Psalm 1 to wstęp do całej Księgi Psalmów i jednocześnie fundament, na którym opiera się jej przesłanie. Już od pierwszych słów stawia przed nami dwie drogi życia: droga sprawiedliwych i droga bezbożnych. Nie ma trzeciej ścieżki, nie ma półśrodków.

Psalmista zaczyna od pokazania, że szczęście nie polega na wygodnym życiu, bogactwie czy ludzkiej opinii. Pokazuje, by nie iść za radą bezbożnych, nie podążać ścieżką grzechu i nie zasiadać w gronie szyderców. To ostrzeżenie, że zło ma różne etapy. Najpierw człowiek słucha, potem idzie w tę stronę, a w końcu siada wśród tych, którzy wyśmiewają Boga.

Lewiatan w Biblii - potwór morski

Główny opis Lewiatana znajdziemy w Księdze Joba rozdziałach 40 i 41 w których zamiast słowa Lewiatan niepotrzebnie przytoczono krokodyla. Z przedstawionego opisu jednoznacznie wynika, że nie może być mowy o krokodylu ale o potężnym potworze morskim.

Księga Joba 40-41 "Czy krokodyla [Lewiatana] zdołasz złapać na wędkę albo powrozem skrępować jego język? Czy przewleczesz kolce przez jego nozdrza albo hakiem przebijesz jego szczęki? Czy zwróci się do ciebie z żarliwymi prośbami, przemówi do ciebie słodkimi słowami? Czy zawrze z tobą przymierze, abyś go przyjął na zawsze jako sługę? Czy możesz z nim poigrać jak z ptaszkiem i uwiązać go jako zabawkę dla swych córek? Czy handluje nim cech rybacki i rozdzielają go między kupców? Czy możesz grotami podziurawić jego skórę albo jego głowę przebić harpunem rybackim? Jeżeli kiedy położysz na niego swoją rękę, pamiętaj o walce, już nigdy nie będziesz jej wszczynał. Nadzieja złowienia go okaże się złudna; już na jego widok byłbyś powalony na ziemię. Nie ma takiego śmiałka, który by go drażnił, a który by chciał stanąć przed jego obliczem. Kto wystąpi przeciwko niemu, a wyjdzie cało?

Psalm 43 - Modlitwa o wybawienie
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarz

Psalm 43 to krótka, ale niezwykle mocna modlitwa człowieka, który czuje się osaczony przez zło i niesprawiedliwość. To wołanie kogoś, kto widzi wokół siebie ludzi fałszywych, podstępnych i bezbożnych. Jednocześnie ma w sercu ogromne pragnienie przebywania blisko Boga.

Psalmista przeżywa wewnętrzny kryzys. Z jednej strony wierzy, że Pan jest jego ostoją, a z drugiej pyta, dlaczego Bóg wydaje się go opuszczać. To doświadczenie bliskie każdemu, kto kiedykolwiek miał poczucie, że modlitwy nie są wysłuchiwane. Jednak nawet w tym trudnym momencie psalm nie kończy się rozpaczą. Autor prosi o światło i prawdę, o prowadzenie ku Bożej obecności. Na końcu zaś sam dodaje sobie odwagi: "Ufaj Bogu, bo jeszcze Go będę wysławiać".

Psalm 97 - Bóg Królem i Sędzią świata
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarz

Psalm 97 to hymn o potędze i sprawiedliwości Boga, który ukazuje Go jako Króla i Sędziego całego świata. Już pierwsze słowa psalmu ogłaszają panowanie Pana nad ziemią i przypominają, że to On stoi ponad wszystkim. Psalmista prowadzi nas przez obrazy natury, ognia, burzy i światłości, by pokazać, że Boża moc i sąd obejmują cały kosmos.

Widać tu dwa główne wątki. Z jednej strony - ostrzeżenie dla bezbożnych, czcicieli bożków i tych, którzy odrzucają Pana. Ich przyszłość związana jest z ogniem sprawiedliwości i wstydem wobec prawdy. Z drugiej strony - pocieszenie i radość dla sprawiedliwych, którzy miłują Boga i nienawidzą zła. To oni mają być otoczeni światłością i doświadczać Bożej ochrony.

Stworzenie świata - dzień siódmy - Księga Rodzaju - zamiana soboty na niedzielę

Pierwsza Księga Mojżeszowa 2.1-3 "Tak zostały ukończone niebo i ziemia oraz cały ich zastęp. I ukończył Bóg w siódmym dniu dzieło swoje, które uczynił, i odpoczął dnia siódmego od wszelkiego dzieła, które uczynił. I pobłogosławił Bóg dzień siódmy, i poświęcił go, bo w nim odpoczął od wszelkiego dzieła swego, którego Bóg dokonał w stworzeniu."

Po stworzeniu świata Bóg odpoczął dnia siódmego. Z całą pewnością nie mógł to być odpoczynek po zmęczeniu fizycznym ale radość z pracy bądź stworzenia czegoś nowego. Według Biblii dniem siódmym jest sobota a nie niedziela, to w pogańskim Rzymie w IV wieku zmieniono sobotę na dzień szósty wstawiając w jej miejsce niedzielę.

Psalm 32 - Szczęście płynące z odpuszczenia win
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarz

Psalm ten mówi nam, że Bóg przebacza nasze grzechy. W Biblii przy wersecie 5 wstawiono miejsce paralelne do Drugiej Księgi Salomona 12.13 w której prorok Natan gani Dawida za to, że ten zabił człowieka by pozyskać jego żonę. Król gdy tylko usłyszał słowa proroka, przyznał się do winy na co prorok odpowiedział, że Bóg odpuścił mu grzech dzięki czemu nie umrze. Wina została wprawdzie wybaczona ale konsekwencje swego zachowania Dawid i tak poniósł o czym przeczytać można w dalszych wersetach.

Czy można więc mówić o odpuszczeniu grzechu? Zdecydowanie tak, ponieważ za coś takiego Dawid powinien ponieść śmierć na miejscu o czym  mówi werset 13 ww. księgi.

Spowiedź w Piśmie Świętym - cytaty z Biblii o spowiedzi

Spowiedź jaką dzisiaj znamy wprowadzona została w XIII w. a to jak zepsuty był wtedy kościół rzymskokatolicki nie trzeba chyba nikomu przedstawiać. Ponad 200 lat później wprowadzono odpusty za zmarłych czyli za płatne msze można było zbawić zmarłego grzesznika od grzechów. Po co w takim razie Jezus za nas umierał skoro za pieniądze można nabyć zbawienie?

Kościół katolicki prawo do spowiedzi opiera na wersetach z Ewangelii Jana 20.23 "Którymkolwiek grzechy odpuścicie, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są zatrzymane"

Brzmi pięknie i na pierwszy rzut oka powinno obalić każdy argument ale czy oby na pewno? Wyrwane z kontekstu zdanie może zmienić myśl o 180 stopni i tak też jest w tym przypadku.

Księga Ezechiela, rozdział 15
interpretacja - znaczenie - komentarz - wyjaśnienie

"I doszło mnie słowo Pana tej treści: Synu Człowieczy! Czym góruje drewno winogradu nad wielkim drzewem, które jest wśród drzew leśnych? Czy bierze się z niego drewno, aby z niego zrobić jakieś narzędzie? Czy robią z niego kołek, aby na nim zawiesić jakieś naczynia? Gdy się je da na pastwę ognia i ogień strawi obydwa jego końce, a jego środek też już jest przypalony, czy nadaje się jeszcze do czego? Oto gdy było jeszcze nietknięte, to już nic nie było można z niego zrobić. Gdy zaś ogień je już strawił i jest nadpalone, to czy da się z niego zrobić jakieś narzędzie? Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan: Jak wśród drzew leśnych drzewo winogradu wydałem na pastwę ognia, Tak też wydałem mieszkańców Jeruzalemu. I zwrócę swoje oblicze przeciwko nim: Wyszli z ognia, lecz ogień ich strawi, i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy zwrócę swoje oblicze przeciwko nim, I kraj przemienię w pustkowie, ponieważ dopuścili się niewierności - mówi Wszechmocny Pan."

Boży gniew - jak interpretować słowa "Oto mój gniew zawzięty wyleje się na to miejsce..."

Księga Jeremiasza 7.20 w różnych przekładach:

Biblia Warszawska: "Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan: Oto mój gniew zawzięty wyleje się na to miejsce, na ludzi i na bydło, na drzewa polne i na płody rolne - płonąć będzie i nie zgaśnie."

Biblia Tysiąclecia: "Dlatego to mówi Pan: Oto się żar gniewu mojego rozlewa na to miejsce, na ludzi i na zwierzęta, na drzewa polne i na owoce ziemi - płonie i nie zagaśnie."

Biblia Warszawsko-Praska: "I dlatego oto, co mówi Pan: Zobaczcie, jak żar mego gniewu obejmuje całe to miejsce, wszystkich ludzi i zwierzęta, drzewa leśne i wszystkie owoce ziemi. Płonie ten żar i nic nie jest w stanie go ugasić."

Czy człowiek ma wpływ na swoje życie?

Wiele osób zastanawia się nad tym czy ma wpływ na swoje życie, skoro Biblia stwierdza że wszystkie nasze czyny zostały już zapisane w księdze, np.: Psalm 139.16 "Oczy twoje widziały czyny moje, W księdze twej zapisane były wszystkie dni przyszłe, Gdy jeszcze żadnego z nich nie było."

Po co w takim razie mamy się trudzić i postępować moralnie skoro i tak wszystko zostało już przepowiedziane a nasze przeznaczenia i tak jest już znane? Można by rzecz: "co ma być to będzie". Nic bardziej mylnego.

To że Bóg zna naszą przyszłość nie oznacza, że znasz ją ty. Po co w takim razie Jezus przychodziłby na ziemię? Niech to że Zbawiciel, modlił się za nas, cierpiał byśmy mogli być zbawieni, rozmawiał z ludźmi i starał się ich naprowadzić na właściwą drogą, będzie wiecznym dowodem na to, że to my mamy wpływ na nasze życie, inaczej modlitwy z prośbą byłyby głupotą czy stratą czasu a tych nauczał Jezus.

Jak interpretować słowa Pisma Świętego - Psalm 137 - Szczęśliwy, kto ci odpłaci za zło, jakie nam wyrządziłaś! Szczęśliwy, kto schwyci i rozbije o skałę twoje dzieci

Psalm 137.8-9 "Córko babilońska, pustoszycielko! Błogosławiony, kto ci odpłaci to, coś nam wyrządziła! Błogosławiony, kto pochwyci I roztrzaska niemowlęta twoje o skałę." (Biblia Warszawska)

Psalm 137.8-9 "Córo Babilonu, niszczycielko, szczęśliwy, kto ci odpłaci za zło, jakie nam wyrządziłaś! Szczęśliwy, kto schwyci i rozbije o skałę twoje dzieci." (Biblia Tysiąclecia)

Psalm 137.8-9 "O córko Babilonu, i ty będziesz spustoszona. Błogosławiony, kto ci odpłaci za zło, jakie nam uczyniłaś. Błogosławiony, kto schwyci i roztrzaska twe dzieci o skałę." (Uwspółcześniona Biblia Gdańska)

Psalm 139 - Bóg wszystko przenika
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarz

Psalm 139 to jeden z najbardziej poruszających psalmów Dawida. Od pierwszych słów wyczuwa się niezwykłą bliskość człowieka z Bogiem. Psalmista ma świadomość, że Stwórca zna go lepiej niż on sam. To modlitwa pełna wdzięczności, ale i pytań. Dawid opisuje wszechwiedzę Boga, Jego obecność w każdym miejscu i mądrość, która przewyższa ludzkie pojmowanie.

W tym psalmie widzimy także bardzo osobisty ton. Z jednej strony podziw dla cudów stworzenia - od poczęcia aż po każdy dzień życia. Z drugiej zaś, szczere wołanie o to, by Bóg badał serce i prowadził drogą prawdy. Nie brakuje też fragmentów ostrych, gdzie Dawid wyraża nienawiść wobec zła i tych, którzy występują przeciwko Panu. To pokazuje, że prawdziwa miłość do Boga wiąże się też z niechęcią wobec wszystkiego, co niszczy dobro.

Psalm 109 - dlaczego w modlitwach i psalmach występują przekleństwa i złorzeczenia

W Piśmie Świętym niejednokrotnie natkniemy się na wersety w których autor przeklina bezbożnych i modli się o ich wytępienie. Wśród psalmów prym wiedzie Psalm 109, w którym czytamy m.in.:

"(6) Postaw nad nim niegodziwego, a szatan niech stoi po jego prawicy. (7) Gdy stanie przed sądem, niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech zamieni się w grzech. (8) Niech jego dni będą krótkie, a jego urząd niech przejmie inny. (9) Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową. (10) Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą z dala od swoich opustoszałych miejsc. (11) Niech lichwiarz przejmie wszystko, co ma, a obcy niech rozgrabią owoc jego pracy. (12) Niech nie będzie nikogo, kto by mu okazał miłosierdzie; niech nie będzie nikogo, kto by się zlitował nad jego sierotami. (13) Niech jego potomkowie zostaną wykorzenieni, niech ich imię zginie w drugim pokoleniu.

Psalm 82 - Los niegodziwych sędziów
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarz

Psalm 82 to krótki, ale bardzo mocny tekst, który porusza temat sprawiedliwości i nadużywania władzy. Psalmista pokazuje Boga stojącego w zgromadzeniu i wydającego wyrok nad tymi, którzy na ziemi pełnili ważne funkcje. Nazywa ich bogami, bo ich słowo decydowało o losie ludzi. Przypomina też, że to tylko pozory. Ich panowanie jest tymczasowe, a ostateczny sąd należy do Boga.

Ten psalm to oskarżenie wobec możnych, którzy zamiast bronić biednych i słabych, stawali po stronie bezbożnych i krzywdzili niewinnych. To także wezwanie do każdego z nas: sprawiedliwość nie może zależeć od tego, kto jest bogaty, wpływowy czy znajomy. Prawdziwy sędzia powinien być bezstronny.

Boża sprawiedliwość na czym polega - na podstawie Psalmu 69

Dzisiaj Bóg kreowany jest głównie na dwa mylne obrazy.

Obraz 1 - sędziwy siwy dziadek, który w imię miłości przyjmie do nieba każdego w tym nawet największego nieskruszonego grzesznika.

Obraz 2 - tyran który obserwuje cierpienie ludzkie i nic z tym nie robi.

Zarówno pierwszy jak i drugi pogląd jest fałszywy.

Prawidłowy obraz - miłościwy Opiekun, który przyjmie do nieba nawet największego grzesznika jeśli ten szczerze będzie żałować za grzechy, otworzy serce dla Boga. Opiekujący się nami, jednak nie zawsze tak jakbyśmy tego chcieli.

Psalm 51 - Wezwanie i prośba pokutnika
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarz

Psalm 51 to jeden z najbardziej znanych psalmów pokutnych. Dawid napisał go w chwili, gdy prorok Natan wytknął mu grzech cudzołóstwa i winę za śmierć Uriasza. To tekst niezwykle osobisty - pełen żalu, skruchy i błagania o oczyszczenie. Psalmista nie próbuje usprawiedliwiać swojego czynu. Wręcz przeciwnie - przyznaje się do winy i staje przed Bogiem z prośbą o nowe serce.

Czytając ten psalm, widzimy człowieka, który wie, że złamał Boże prawo i zranił innych, ale mimo to wierzy w miłosierdzie. Dawid pokazuje, że nawet w najcięższym grzechu można szukać przebaczenia. Ma świadomość, że prawdziwa ofiara dla Boga to nie zwierzęta składane na ołtarzu, lecz skruszone serce i szczera modlitwa.

Miłujcie nieprzyjaciół waszych - na podstawie Psalmu 37

Czytając Psalm 37 w Starym Testamencie natkniemy się na teksty mówiące o tym jak powinniśmy postępować względem złego bliźniego. Psalm jest bardzo ciekawy i zachęcam do jego przeczytania, dowiemy się tam między innymi o tym jak skończą bezbożnicy, jak powinniśmy ich traktować oraz co czeka nas po śmierci.

Już w pierwszym i drugim wersecie Psalmu 37 czytamy: "Nie gniewaj się na niegodziwych, nie zazdrość tym, którzy czynią nieprawość. Bo uschną szybko jak trawa i zwiędną jak zielona murawa". Jakże ciężko pilnować się tej nauki, ile razy w miesiącu unosisz się gniewem i to w drobnych sprawach?

Stworzenie Świata - Stary Testament - Księga Rodzaju

Każda osoba która podważa stworzenie świata tak jak jest ono przedstawione w Piśmie Świętym, stawia Boga w pozycji kłamcy. Ci którzy rzekomo wierzą w biblijne stworzenie a jednocześnie dopisują błędną teorię, że trwało to miliony lat, również zaliczają się do grupy ludzi nazywających Stwórcę oszustem. Teoria wielkiego wybuchu oraz teoria ewolucji to fikcja oparta na teoriach a nie dowodach, którą wymyślili ateiści. Chrześcijanin który swoje życie opiera na słowie bożym, nie powinien wierzyć ateistom ale swojemu Ojcu Niebieskiemu. Uważasz że Bóg który umie czynić niesamowite cuda, nie potrafiłby w tydzień stworzyć planetę Ziemię, Słońce oraz życie na ziemi?

Już dziś ludzkość potrafi stworzyć plazmę gorętszą od Słońca. Patrząc na ekran widzisz czcionki a czy umiesz technologicznie wyjaśnić proces jaki zachodzi by się tu pojawiły? Skoro ludzkość potrafi czynić rzeczy które jeszcze 200 lat temu wydawały się niemożliwe, to dlaczego Bóg nie potrafiłby stworzyć czegoś lepszego? To że czegoś nie potrafimy stworzyć, nie oznacza że tego się nie da zrobić.

Jak powstaje węgiel - Pismo Święte a teoria ewolucji

Teoria 1 na którą powołują się ewolucjoniści (niezgodna z Pismem Świętym ze względu na wiek powstawania):

Węgiel powstawał 360-30 milionów lat temu z obumarłych roślin na terenach bagiennych, podmokłych. Obumarłe tkanki roślinne tworzą torf, który przemieszczając się głębiej pod ziemię, ulega większemu ciśnieniu oraz wysokiej temperaturze. Wspomniany brak tlenu, ogromne ciśnienia, odpowiednia temperatura oraz miliony lat sprawiają, że w miejscu byłego torfu powstaje węgiel. Im dłużej węgiel przeleżał w danym miejscu tym lepsza była jego jakość, aż do osiągnięcia grafitu czyli 100% węgla.

Teoria 2 Powstawanie węgla zgodnie z Biblią

Czy demony występowały w Starym Testamencie - Biblia

Oczywiście że tak, znajdziemy je w wersetach:

Trzecia Księga Mojżeszowa 17.7 "I nie będą już zarzynali swoich zwierząt na rzeźną ofiarę dla demonów, z którymi popełniają cudzołóstwo. Będzie to dla nich ustawą wieczną dla ich pokoleń."

Piąta Księga Mojżeszowa 32.17 "Składali ofiary demonom, które nie są bogami, Bogom, których ojcowie wasi nie znali, Nowym, które nie dawno się pojawiły."

Księga Psalmów 106.36-38 "Oddawali cześć ich bałwanom, Które stały się dla nich pułapką  Ofiarowali demonom Synów swych i córki swoje. Wylewali krew niewinną, Krew synów i córek swoich, Które ofiarowali bałwanom Kanaanu, I skalana była ziemia krwią."

Co Biblia mówi o dziesięcinie?

Artykuł ten, nie ma zachęcić czytelnika do składania dziesięciny, ale pokazać czy w dzisiejszych czasach też obowiązuje. Zdania na ten temat są podzielone, ale pewne jest, że Bóg chce byśmy dzielili się z innymi tym co mamy. W Nowym Testamencie składanie dziesięciny nie jest już tak oczywiste jak w Starym i bardziej opiera się na ogólnej pomocy osobom głoszącym słowo boże niż liczeniu 1/10 dochodu. Jeśli nie chcesz dawać dziesięciny, to nie dawaj, ważne jest jednak by pomagać tym którzy są w potrzebie.

Najwcześniejszą formę składania ofiary Panu, choć nie została ona bezpośrednio nazwana dziesięciną ale w jakimś stopniu do niej nawiązuje, znajdziemy już w początkowych rozdziałach Pisma Świętego, gdzie Kain, będąc rolnikiem, złożył ofiarę z plonów ziemi, podczas gdy Abel, będąc pasterzem, złożył jako ofiarę z pierworodnych swej trzody i z ich tłuszczu. W kontekście ofiary Kaina i Abla, pierwociny stanowią wyraz duchowego oddania się i oddawania najlepszego Bogu.