Spis treści
Psalm 45 - Weselna pieśń dla Pomazańca Bożego
tekst - interpretacja - streszczenie - komentarz
Psalm 45 to pieśń inna niż wiele innych, które spotykamy w Biblii. Tym razem nie jest to poetycka prośba o pomoc, ani opis trudów życia. To pieśń weselna, w której pojawia się obraz króla, córek królewskich i królowej. Tylko czy na pewno dotyczy tylko wydarzeń sprzed tysięcy lat? Wiele osób widzi w nim zapowiedź Mesjasza i Jego relacji z ludem. Dlatego też uznaje się, że psalm ten przedstawia Jezusa Chrystusa.
Nie musimy opierać się tylko na psalmie i domyślać, że mowa jest o Zbawicielu. Dowód znajdziemy w Liście do Hebrajczyków 1,8-9, gdzie wersety 6-7 z tego psalmu są bezpośrednio odniesione do Chrystusa.
Dla lepszej przejrzystości zostały użyte dwa przekłady. Pierwsze wersety pochodzą z przekładu Biblii Tysiąclecia, drugie z przekładu Biblii Warszawskiej.
(1) Kierownikowi chóru. Na melodię: Lilie... Synów Koracha. Pieśń pouczająca. Pieśń miłosna.
(1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: "Lilie..." Pieśń pouczająca synów Koracha. Pieśń miłosna.
Synowie Koracha to grupa lewitów związana ze Świątynią Bożą. To właśnie im przypisuje się część psalmów - w tym także Psalm 45 - czy to jako autorom, czy jako tym, którzy je wykonywali podczas nabożeństw.
Opis Króla i duchowa walka
(2) Z mego serca tryska piękne słowo: utwór mój głoszę dla króla; mój język jest jak rylec biegłego pisarza.
(2) Serce moje wezbrało miłym słowem: Opowiem czyny moje królowi. Język mój jest jak rylec biegłego pisarza...
Psalmista mówi prosto z serca. Nie pisze wiersza dla siebie, ale kieruje go do króla. Ten król nie jest zwykły - wyróżnia się ponad innych. Gdy patrzymy na psalm jako proroctwo, widzimy tu obraz Jezusa. To Jemu chce się śpiewać, bo Jego obecność porusza i napełnia serce wdzięcznością.
(3) Tyś najpiękniejszy z synów ludzkich, wdzięk rozlał się na twoich wargach: przeto pobłogosławił tobie Bóg na wieki.
(3) Najpiękniejszy jesteś wśród ludzi; Rozlany jest wdzięk na wargach twoich, Dlatego Bóg pobłogosławił cię na wieki.
Tu pojawia się opis króla - niezwykłego, pełnego piękna i łaski. Czy mowa tu jest o pięknie fizycznym? Niekoniecznie, słowa kierują bardziej w stronę duchową, czyli tego jacy jesteśmy "w środku". Ewangelie pokazują, że ludzie słuchali Zbawiciela z zachwytem. Bóg błogosławi Go na wieki, bo Jego panowanie nie ma końca.
(4) Bohaterze, przypasz do biodra swój miecz, swą chlubę i ozdobę!
(4) Przypasz miecz swój do biodra, bohaterze, Blask swój i dostojeństwo swoje!
Bohaterem tego wersetu jest Jezus. Widzimy Go z mieczem przy biodrze. Ale czym jest ów miecz? Czy chodzi o fizyczną broń, którą miałby pokonać wrogów? Raczej nie. To obraz poetycki, który pokazuje Zbawiciela przychodzącego, by ratować swój lud. Miecz uwypukla Jego siłę, a może nawet coś więcej - moc i słowo Jezusa. Pan nie musi sięgać po żelazo, bo Jego mowa i działania mają większą moc niż jakakolwiek materialna broń.
O mieczu, chociaż w innym kontekście pisaliśmy w artykule: Dlaczego Jezus powiedział by apostołowie kupili miecz?
(5) Szczęśliwie wstąp na rydwan w obronie wiary, pokory i sprawiedliwości, a prawica twoja niech ci wskaże wielkie czyny!
(5) Niech ci się szczęści! Wystąp w obronie prawa, łagodności i sprawiedliwości, A prawica twoja dokona cudownych czynów!
Król rusza, by bronić wiary, pokory i sprawiedliwości. Możemy więc powiedzieć, że są to zdecydowanie inne wartości niż te, o które walczą ziemscy władcy.
(6) Strzały twoje są ostre - ludy poddają się tobie - trafiają w serce wrogów króla.
(6) Strzały twoje są ostre, Ludy padają pod nogi twoje, Upadnie serce wrogów króla.
Strzały króla są ostre i trafiają w serca wrogów. Czy chodzi o zwykłą bitwę i krwawe zwycięstwo? To obraz duchowej walki. Strzałami Jezusa są Jego słowa, które przebijają serca. Dziś jeszcze mogą poruszać i przemieniać, ale gdy Pan powróci, czasu na zmianę już nie będzie. Kto jest Jego, ten zostanie, a kto Go odrzucił, sam zobaczy skutki swojej decyzji.
Tron wieczny i Chrystus jako Bóg
(7) Tron Twój, o Boże, trwa wiecznie, berło Twego królestwa - berło sprawiedliwe.
(7) Tron twój, o Boże, trwa na wieki wieków; Berłem sprawiedliwym jest berło królestwa twego.
Psalmista nagle zwraca się wprost do Boga: "Tron Twój, o Boże, trwa wiecznie". Dopiero teraz widzimy, że król nazwany jest tutaj Bogiem. Fragment zacytowany jest w Liście do Hebrajczyków, odnosząc go bezpośrednio do Chrystusa. To dowód na to, że psalm nie mówi, tylko o ziemskich władcach Izraela, a przekaz duchowy kieruje w stronę Zbawiciela.
W wersecie ósmym, zobaczymy, że Bóg Jezus Chrystus z wersetu 7 został namaszczony przez Boga.
(8) Miłujesz sprawiedliwość, wstrętna ci nieprawość, dlatego Bóg, twój Bóg, namaścił ciebie olejkiem radości hojniej niż równych ci losem;
(8) Miłujesz sprawiedliwość, a nienawidzisz bezprawia; Dlatego pomazał cię Bóg... twój Bóg Olejkiem wesela jak żadnego towarzysza twego.
Widzimy tu wyraźnie relację w Trójcy - Syn nazwany Bogiem w wersecie 7, teraz zostaje namaszczony przez Boga Ojca. To pokazuje Jego wyjątkową pozycję. Wszyscy ci którzy, twierdzą, że Jezus nie jest Bogiem, mają problem z tymi dwoma wersetami i wolą ich unikać.
Nienawiść Boża nie jest tym samym co ludzka. Boża opiera się na sprawiedliwości, ludzi nienawiść to najczęściej zło i negatywne emocje. Więcej pisaliśmy o tym m.in. w artykułach:
- Gniew Boży - oto mój gniew zawzięty wyleje się na to miejsce
- Plemię żmijowe oraz gniew Pana - co to znaczy?
- Sprawiedliwość boża - czy Bóg jest sprawiedliwy - Psalm 69
(9) wszystkie twoje szaty pachną mirrą, aloesem; płynący z pałaców z kości słoniowej dźwięk lutni raduje ciebie.
(9) Wszystkie twoje szaty pachną mirrą, aloesem i kasją; Z pałaców z kości słoniowej rozwesela cię gra na strunach.
Szaty króla pachną mirrą, aloesem i kasją. To poetycka wizja godności i chwały. Wspomniany pałac z kości słoniowej nie musi być rozumiany dosłownie. To obraz piękna tak wielkiego, że człowiek nie jest w stanie go odtworzyć własnymi siłami. Oczywiście dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych - mógłby stworzyć pałac nawet z kości słoniowej bez krzywdy dla zwierząt. Jednak sens jest głębszy: mowa o wizji królewskiej wspaniałości, której źródłem jest sam Bóg.
Król, królowa i córki królewskie w Psalmie 45
(10) Córki królewskie wychodzą ci na spotkanie, królowa w złocie z Ofiru stoi po twojej prawicy.
(10) Córki królewskie wychodzą na spotkanie twoje, Małżonka stoi po prawicy twojej Zdobna złotem z Ofiru.
Na scenie pojawiają się córki królewskie i królowa stojąca po prawicy króla. Ten werset bywa interpretowany dwojako.
Pierwsza interpretacja mówi, że królowa to Kościół czyli Oblubienica Chrystusa. Natomiast córki królewskie to wspólnoty wierzących, poszczególne zgromadzenia czy też ci, którzy wchodzą w skład tego ludu.
Druga interpretacja widzi w królowej odkupioną resztkę Izraela, a w córkach królewskich narody, które zostały zdobyte dla Chrystusa dzięki Jego świadectwu i dziełu zbawienia.
Bez względu na to, którą drogę wybierzemy, przesłanie pozostaje takie samo - wszystkie te postacie wskazują na ludzi wierzących, którzy stają przed Królem w chwale.
(11) Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, zapomnij o twym narodzie, o domu twego ojca!
(11) Słuchajże, córko, i spójrz, i nakłoń ucha: Zapomnij o ludzie swoim i o domu ojca swego!
To wezwanie do tego by zapomnieć o dawnym domu i o swoim narodzie. Co to znaczy? W obrazie duchowym mowa jest o tym, że każdy, kto idzie za Chrystusem, zostawia swoje dawne życie i wchodzi do nowej rodziny - do Bożego Królestwa. Jest to wezwanie do całkowitej zmiany i oddania. Nie można być częścią nowego przymierza, jeśli serce pozostaje przy starym.
(12) Król pragnie twojej piękności: on jest twym panem; oddaj mu pokłon!
(12) Król pragnie wdzięku twego, Pokłoń mu się, bo on jest panem twoim!
Król pragnie piękna swojej królowej czyli Kościoła Chrystusa bądź wierzących. Tylko, że to piękno nie jest zewnętrzne - mowa jest o czystość serca i wierność.
(13) I córa Tyru nadchodzi z darami; możni narodów szukają twych względów.
(13) Córka Tyru przyjdzie z darami, Tobie złożą hołd najbogatsi z ludu.
Na scenę wchodzą też inne narody - córka Tyru i możni ludów przynoszą dary. Dlaczego akurat córka Tyru? W tamtych czasach Tyr był bardzo bogatym miastem, które wydawało się niezwyciężone. Jeśli nawet on zostaje przedstawiony jako ten, który oddaje hołd, to znaczy, że panowanie Mesjasza obejmie wszystkich. To pokazuje, że królestwo Chrystusa sięga dalej niż granice Izraela - obejmie wszystkie narody i żaden potężny lud nie będzie w stanie się temu oprzeć. O Tyrze pisaliśmy w artykule: Tyr i Biblia - proroctwo o Tyrze.
(14) Cała pełna chwały wchodzi córa królewska; złotogłów jej odzieniem.
(14) Córka królewska jest cała obciążona perłami, A szata jej złotem tkana.
Córa królewska ukazana jest w pełnej chwale, odziana w złoto i drogocenne ozdoby. Pamiętajmy, że to obraz poetycki, czyli przedstawione zostało duchowe piękno. Celem nie są perły i tkaniny, które mogą ozdobić ciało, ale o wewnętrzną chwałę ludu Bożego. Córka królewska przedstawiona jest jako przygotowana i oczyszczona, by stanąć przed Królem. Złoto podkreśla czystość i wartość, jakiej nie da się kupić.
(15) W szacie wzorzystej wiodą ją do króla; za nią dziewice, jej druhny, wprowadzają do ciebie.
(15) We wzorzystej sukni wiodą ją do króla; Za nią panny, przyjaciółki jej, są prowadzone do ciebie.
Córka królewska nie wchodzi sama. Za nią idą druhny, które mogą być obrazem osób zbawionych. To pokazuje, że spotkanie z Królem to nie prywatne wydarzenie jednej osoby, ale całej wspólnoty.
Kim dokładnie są dziewice z wersety 15-ego?
W innych tłumaczeniach użyto tu słów: panny, panienki, druhny, towarzyszki, przyjaciółki. Wszystkie te określenia pokazują, że mowa o osobach towarzyszących. W obrazie duchowym można je rozumieć jako wierzących, którzy idą razem, tworząc orszak weselny Mesjasza.
Radość i królestwo na wieki
(16) Przywodzą je z radością i z uniesieniem, przyprowadzają do pałacu króla.
(16) Wiodą ją wśród okrzyków radości i wesela, Wchodzą do pałacu królewskiego.
Wierzący wchodzą do pałacu króla wśród radości i wesela. To obraz spotkania zbawionych z Chrystusem. Nie ma już smutku ani cierpienia. Pałac królewski nie musi być rozumiany dosłownie - to wizja obecności u Boga.
(17) Niech twoi synowie zajmą miejsce twych ojców; ustanów ich książętami po całej ziemi!
(17) Zamiast ojców swych mieć będziesz synów swych; Ustanowisz ich książętami na całej ziemi.
Psalm kończy się proroctwem o synach, którzy zastąpią ojców i zostaną książętami po całej ziemi. Kim są synowie? W sensie duchowym uznaje się, że mowa tu o wierzących, którzy staną się dziedzicami królestwa. Chrystus powierza zbawionym panowanie razem z Nim na nowej ziemi.
(18) Przez wszystkie pokolenia upamiętnię twe imię; dlatego po wiek wieków sławić cię będą narody.
(18) Upamiętnię imię twoje przez wszystkie pokolenia, Dlatego ludy wysławiać cię będą po wieki wieczne.
Czytamy, że imię Króla będzie wspominane "przez wszystkie pokolenia". Tu pojawia się pytanie: o jakich pokoleniach jest mowa? W innych miejscach Pisma Świętego czytamy: "Przy zmartwychwstaniu bowiem nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak aniołowie Boży w niebie." (Mt 22,30 - BT). Nie będzie więc dalszego rodzenia dzieci w znaczeniu biologicznym.
Dlatego pokolenia w Psalmie 45 nie należy rozumieć dosłownie. To raczej obraz ciągłości oddawania chwały Chrystusowi przez tych, którzy dostąpili zbawienia a tym samym życia wiecznego.
Zainteresował Cię temat? Mamy więcej - sprawdź pozostałe artykuły:
Dodaj komentarz